Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο Google NewsΆμεση ήταν η απάντηση της Αθήνα στην Άγκυρα για τις αντιδράσεις που εξέφρασε σχετικά με την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία.
Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου αναφορικά με τη δήλωση του Εκπροσώπου του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών σχετικά με την υπογραφή Μνημονίου Κατανόησης μεταξύ της Ελλάδας και της Αιγύπτου αναφορικά με τις περιοχές έρευνας και διάσωσης, ο Εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών Αλέξανδρος Παπαϊωάννου επεσήμανε τα ακόλουθα: «Η Τουρκία για μια ακόμα φορά διαστρεβλώνει πλήρως την πραγματικότητα προκειμένου να στηρίξει τις μονομερείς και αβάσιμες αιτιάσεις της. Στην προκειμένη περίπτωση, η τουρκική πλευρά προσπαθεί να εξισώσει ένα διμερές Μνημόνιο Κατανόησης, το οποίο συνάφθηκε με γνώμονα τον πλήρη σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και τους Διεθνείς κανόνες με ανυπόστατες και παράνομες μονομερείς αιτιάσεις της που καταπατούν βασικές έννοιες του Διεθνούς Δικαίου.
Παράλληλα, τη στιγμή κατά την οποία εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό, βάζοντας καθημερινά σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, κατηγορεί ψευδώς τη χώρα μας, η οποία ακριβώς καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την προστασία των ζωών στη θάλασσα. Η χθεσινή υπογραφή του Μνημονίου Κατανόησης με την Αίγυπτο εντάσσεται ακριβώς σε αυτή την προσπάθεια της Ελλάδας, καθώς και της Αιγύπτου. Απορρίπτουμε στο σύνολο τους τις αβάσιμες τουρκικές αιτιάσεις».
Την ενόχλησή της για την συμφωνία συνεργασίας που υπέγραψαν Ελλάδα και Αίγυπτος εξέφρασε η Άγκυρα, διά στόματος του εκπροσώπου τύπου του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, Τανζού Μπιλγκίτς. Οι δυο χώρες υπέγραψαν στις 22/11 συμφωνία με τίτλο «Μνημόνιο Κατανόησης για τη Συνεργασία σε Πεδία Έρευνας και Διάσωσης». Σχολιάζοντας το γεγονός, ο Μπιλγκίτς σχολίασε σήμερα Τετάρτη (23/11) τα εξής:
«Οι ζώνες έρευνας και διάσωσης στη θάλασσα είναι περιοχές εξυπηρέτησης για τη διάσωση ανθρώπινων ζωών. Αυτές οι περιοχές δεν είναι κυρίαρχες περιοχές σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Οι κανόνες για τους χώρους έρευνας και διάσωσης ορίζονται από τη Σύμβαση του Αμβούργου του 1979. Σύμφωνα με τη σύμβαση, οι χώρες υποχρεούνται να συνεργάζονται σε περίπτωση που οι περιοχές εξυπηρέτησης αλληλοεπικαλύπτονται. Οι ζώνες έρευνας και διάσωσης στη θάλασσα που κήρυξαν η Τουρκία και η Ελλάδα στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο και κοινοποιήθηκαν στον Διεθνή Οργανισμό Ναυσιπλοΐας αλληλοκαλύπτονται μεταξύ τους.
Η Ελλάδα πάντα απείχε από τη συνεργασία με τη χώρα μας σε αυτό το θέμα και επίσης απέρριψε τις προτάσεις συμφωνίας που είχαμε κάνει στο παρελθόν. Ο λόγος για αυτό είναι ότι η Ελλάδα ισχυρίζεται ότι οι περιοχές των υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης βρίσκονται υπό την κυριαρχία της και τις συνδέει με μαξιμαλιστικές αξιώσεις θαλάσσιας δικαιοδοσίας» τονίζει και συνεχίζει:
«Αυτή η προσέγγιση της Ελλάδας είναι αντίθετη με τη Σύμβαση του Αμβούργου του 1979 και αποτελεί παράνομη στάση. Επομένως, δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί νόημα πέρα από αυτά τα δεδομένα στο μνημόνιο συνεννόησης που υπογράφηκε μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου. Από την άλλη πλευρά, αποτελεί σοβαρή αντίφαση το ότι μια χώρα που απωθεί αθώους πρόσφυγες στο Αιγαίο κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους, συνάπτει μνημόνιο κατανόησης για έρευνα και διάσωση στην Ανατολική Μεσόγειο. Στην πραγματικότητα, το κύριο κίνητρο πίσω από την υπογραφή αυτού του μνημονίου κατανόησης από την Ελλάδα είναι η επιθυμία της να συγκαλύψει αυτά τα γεγονότα και το τελευταίο σκάνδαλο που προκάλεσε στη Λιβύη.
Η προσπάθεια διαμόρφωσης της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας στο πλαίσιο του αντι-τουρκικού αισθήματος είναι μια μάταιη και μόνο αυτοκαταστροφική προσπάθεια. Η Τουρκία θα συνεχίσει να προστατεύει αποφασιστικά τόσο τα δικά της δικαιώματα όσο και τα δικαιώματα της «ΤΔΒΚ» αυξάνοντας τη συνεργασία και τον συντονισμό της με όλους τους βασικούς ενδιαφερόμενους φορείς στην Ανατολική Μεσόγειο και πέρα από εκεί. Η αιτία της πρόσφατης μη ισορροπημένης στάσης της Ελλάδας μάλλον πηγάζει από αυτό».
