Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο Google NewsΠυρά κατά της βελγικής Δικαιοσύνης εξαπολύει η Libération, κάνοντας λόγο για διαφορετική αντιμετώπιση απένατι στην Εύα Καϊλή και στον Βέλγο ευρωβουλευτή Μαρκ Ταραμπελά, από τη μία και τους Πιερ Αντόνιο Παντσέρι και Φραντσέσκο Τζόρτζι από την άλλη.
Οι μεν δύο πρώτοι παραμένουν προφυλακισμένοι, ενώ οι άλλοι έχουν αφεθεί ελεύθεροι υπό καθεστώς ηλεκτρονικής παρακολούθησης. Ακόμη «πιο παράλογη» χαρακτηρίζει η εφημερίδα την κράτηση του Μαρκ Ταραμπέλα, καθώς η μεν Εύα Καϊλή πιάστηκε επ’ αυτοφώρω.
Συγκεκριμένα και όπως σημειώνει ο ανταποκριτής της γαλλικής εφημερίδας στις Βρυξέλλες, Ζαν Κατρεμέρ, χθες Δευτέρα συμπληρώθηκαν τέσσερις μήνες που η Εύα Καϊλή -η οποία επιμένει στην αθωότητά της- παραμένει προφυλακισμένη χωρίς να έχει προβληθεί κάποιος πειστικός λόγος από τη βελγική Δικαιοσύνη, «η οποία γνώριζε, ωστόσο, τον τρόπο να διοχετεύσει στον τοπικό Τύπο στοιχεία της υπόθεσης, αποκλειστικά με την εις βάρος της κατηγορία».
Το άρθρο επισημαίνει πως «μολονότι ο ρόλος της Καϊλή στην υπόθεση Qatargate είναι περιθωριακός, η πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ήταν αυτή που πέρασε τον περισσότερο χρόνο σε υπόγεια βελγική φυλακή, στερούμενη τη δίχρονη κορούλα της, την οποία δεν κατάφερε να δει παρά για μερικές ώρες εδώ και εκεί», ενώ όλα τα άλλα άτομα που στοχοποιήθηκαν από την έρευνα αφέθηκαν ελεύθερα.
«Το σκάνδαλο αυτής της σύλληψης μιας θεωρούμενης ως αθώας, μέχρις αποδείξεως του εναντίου, είναι ακόμη μεγαλύτερο αφού από την Πέμπτη ο άνθρωπος που οργάνωσε τα πάντα, ο πρώην Ιταλός Σοσιαλιστής ευρωβουλευτής Πιερ Αντόνιο Παντσέρι, ανέκτησε με τη σειρά του ένα καθεστώς ημι-ελευθερίας με ηλεκτρονικό βραχιόλι. Προηγουμένως, στα τέλη Φεβρουαρίου, ο βασικός συνεργός του Παντσέρι, Φραντσέσκο Τζόρτζι, κοινοβουλευτικός βοηθός και σύντροφος της Εύας Καϊλή, είχε αποφυλακιστεί διακριτικά, επίσης με ηλεκτρονικό βραχιόλι», σημειώνει.
Η γαλλική εφημερίδα υπογραμμίζει ότι η παράταση της προφυλάκισης των Καϊλή και Ταραμπελά «δικαιολογείται μόνο εάν υπάρχει κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια. Όμως, ούτε η Καϊλή ούτε ο Ταραμπελά, που δεν έχουν βεβαρημένο ποινικό μητρώο, απείλησαν, τραυμάτισαν ή σκότωσαν κάποιον. Επιπλέον, δεν υπάρχει κίνδυνος φυγής ή καταστροφής αποδεικτικών στοιχείων ή υποτροπής, καθώς όλα τα αποδεικτικά στοιχεία έχουν κατασχεθεί, ο δικαστικός έλεγχος ανταποκρίνεται στον κίνδυνο φυγής και η υποτροπή είναι απλώς απίθανη».
Και ο Ζαν Κατρεμέρ προσθέτει ότι «η Καϊλή κινδυνεύει στη χειρότερη περίπτωση με πρόστιμο και ποινή φυλάκισης με αναστολή για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος – το μόνο διαπιστωμένο αδίκημα, αφού δεν μπορεί να εξηγήσει από πού προέρχονται τα χρήματα».
Η Liberation υπενθυμίζει ότι η βελγική Δικαιοσύνη είχε χειριστεί πολύ διαφορετικά την υπόθεση ενός πρώην υπουργού της Βαλλονίας, του Σερζ Κουμπλά, ο οποίος είχε κατηγορηθεί το 2014 για διαφθορά και ξέπλυμα χρήματος, ενώ βρέθηκαν στο όνομά του λογαριασμοί με πολλά εκατομμύρια ευρώ σε φορολογικούς παραδείσους, αλλά η υπόθεση κόλλησε μόνον 24 ώρες, και μετά από εννέα χρόνια καταδικάστηκε τελικά σε φυλάκιση με αναστολή και βαρύ πρόστιμο.
Σημειώνει, επίσης, ότι «μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι ο [Βέλγος] δικαστής Κλεζ, που θα αποσυρθεί στο τέλος της χρονιάς, θέλει να αποχωρήσει, προκαλώντας “έκρηξη”, πόσω μάλλον που δεν τον ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, αφού γνωρίζει ότι η δίκη θα πάρει περίπου δέκα χρόνια».
Και καταλήγει: «Το πιο συγκλονιστικό είναι ότι, πέρα από μερικούς Ιταλούς Σοσιαλιστές ευρωβουλευτές που διαμαρτυρήθηκαν για την τύχη της Εύας Καϊλή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποστρέφει το βλέμμα του.
Αν η υπόθεση είχε διαδραματιστεί στην Ουγγαρία ή στην Πολωνία, εύκολα μπορεί κανείς να φανταστεί τα… ουρλιαχτά του. Θα υπήρχαν δύο μέτρα και σταθμά στην Ένωση αν οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης δεν μπορούσαν από τη φύση τους να παραβιάσουν το Κράτος Δικαίου; Δυστυχώς, όμως, η υπόθεση Καϊλή δείχνει ότι έτσι έχουν τα πράγματα».
