Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο Google NewsΤον γύρο του κόσμου έκανε τον Οκτώβριο του 2015 η φωτογραφία του Λευτέρη Παρτσάλη από τη Μυτιλήνη (Σκάλα Συκαμιάς) που έδειχνε τρεις ηλικιωμένες Ελληνίδες να φροντίζουν ένα μικρό παιδί την ώρα που η μητέρα του αλλάζει ρούχα καθώς μόλις έχει φτάσει στο νησί από τα τουρκικά παράλια.
Η Μαρίτσα Μαυροπούλου (στο κέντρο), η μια από τις τρεις γιαγιάδες – σύμβολο της Λέσβο έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών.
Οι συγχωριανοί της, θα πουν αύριο το τελευταίο αντίο στη Σκάλα Σκαμιάς ενώ όπως είπε στην ΕΡΤ Αιγαίου ο πρόεδρος της κοινότητας Γιώργος Σαρόγλου « θα τη θυμόμαστε πάντα, μια τίμια γυναίκα που μας έκανε περήφανους».
Η φωτογραφία τραβήχτηκε στη Σκάλα Συκαμινιάς, στην «πρώτη γραμμή» υποδοχής χιλιάδων προσφύγων καθημερινά από εθελοντές στο ακριτικό νησί.
Σύντομα έκανε το γύρο του Διαδικτύου, φιλοξενήθηκε σε διεθνή ΜΜΕ, ενώ η κυβέρνηση την χρησιμοποίησε για να προβάλει το ανθρώπινο πρόσωπο που δείχνει η Ελλάδα, σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ.
Επιλέχθηκε ως φόντο στο βήμα των δηλώσεων κορυφαίων Ελλήνων και Ευρωπαίων αξιωματούχων όταν αναχώρησαν από την Ελλάδα 6 οικογένειες προσφύγων με προορισμό το Λουξεμβούργο στο πλαίσιο του προγράμματος μετεγκατάστασης της ΕΕ.
Επίσης, στο Μαξίμου, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά τις κοινές δηλώσεις με τον πρόεδρο της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, έκανε λόγο για «συγκινητική φωτογραφία», σημειώνοντας πως «…οι νησιώτες εκεί που βλέπουν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται, εντούτοις ανοίγουν την αγκαλιά τους σε αυτούς τους ανθρώπους… Αυτή είναι η εικόνα της Ευρώπης που θέλουμε».
Ο κ. Παρτσάλης, ως επαγγελματίας, χάρηκε για την αναγνώριση της φωτογραφίας του από τον απλό κόσμο και είχε σχολιάσει:
«Κατάφερε η εικόνα μου να ‘βγάλει’ αυτό που γίνεται στη Λέσβο. Την αλληλεγγύη που δείχνουν οι κάτοικοι, οι εθελοντές, όσοι έχουν πάει να βοηθήσουν, από όλο τον Κόσμο».
«Δεν περίμενα ποτέ ότι η φωτογραφία αυτή θα φτάσει τόσο ψηλά και θα συζητείται σε κυβερνητικό επίπεδο… »
Οσο για την «επίμαχη» στιγμή που τράβηξε τη γνωστή φωτογραφία, αφού είχε βοηθήσει σε κάποιες διασώσεις εκείνη την ημέρα άρχισε να ψάχνει «πίσω από τις κάμερες, πέρα από τις αφίξεις των βαρκών»:
«Εβλεπα τον αγώνα των εθελοντών στον πρόχειρο καταυλισμό που είχε στηθεί πάνω από τη Σκάλα, στον Πλάτανο. Οταν έρθουν οι πρόσφυγες πρώτα πάνε εκεί αλλάζουν, τρώνε κάτι ζεστό… Εκεί ήταν οι γιαγιάδες… η στιγμή ήταν έτοιμη. Ηταν το σκηνικό λες και τους είχε βάλει κάποιος ακριβώς. Αυτές τις γιαγιάδες, αυτό το μωρό, αυτή τη μάνα. Η μάνα προσπαθούσε να το ταΐσει. Το παιδί έκλαιγε. Απλά οι γιαγιάδες το πήραν στα χέρια τους. Ηταν φοβερό ένιωσα ότι ήταν όχι σαν να παίρνουν ένα ξένο παιδί, αλλά σαν να παίρνουν το εγγόνι τους».
Πηγή: lesvosnews.net
