Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο Google NewsΑν και η πανδημία έχει οδηγήσει σε αύξηση του ελληνικού χρέους και τους μακροπρόθεσμους κινδύνους, δεν διανύουμε μια ακόμα κρίση χρέους, γράφει σε άρθρο του ο Rolf Strauch, επικεφαλής οικονομολόγος του ESM, του μεγαλύτερου δηλαδή δανειστή της χώρας μας.
Η Ελλάδα, γράφει, βγήκε περισσότερο ανθεκτική από την προηγούμενη κρίση χρέους. Προχώρησε σε σειρά μεταρρυθμίσεων, περιλαμβανομένης της δημιουργίας περισσότερο αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης, της απλοποίησης των αδειοδοτήσεων και της διευκόλυνσης του εμπορίου. Ως αποτέλεσμα, η χώρα ήταν πιο ανθεκτική στο ξεκίνημα της πανδημίας απ’ ό,τι στο ξεκίνημα της κρίσης χρέους. Οι προηγούμενες δημοσιονομικές προσπάθειες, αν και αρκετά επώδυνες, επέτρεψαν στη χώρα να μπει στην πανδημία με πολύ υγιή θέση σε όρους προϋπολογισμού. Αυτό επέτρεψε στην κυβέρνηση να πολεμήσει την υφιστάμενη κρίση με αντίμετρα που αντιστοιχούν σε περίπου 9,4% του ΑΕΠ για το 2020 και 6,5% του ΑΕΠ για το 2021.
Η δομή του ελληνικού χρέους έχει βελτιωθεί πολύ, σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας των πολύ ευνοϊκών όρων που έχουν τα δάνεια του ESM και του EFSF και τη διαχείριση που έγινε με βάση τα προγράμματα του ταμείου διάσωσης. Ο ESM έχει το 55% του ελληνικού δημόσιου χρέους με μέση ωρίμανση τα 31 χρόνια, πολύ περισσότερη από το υπόλοιπο χρέος. Εξαιτίας δε των πολύ χαμηλών επιτοκίων που εξασφάλισε η πιστοληπτική ικανότητα του Ταμείου (ΑΑΑ), το ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης αυτών των δανείων είναι χαμηλότερο απ’ ό,τι για το σύνολο του χρέους.
Όπως πολλές άλλες χώρες, συνεχίζει ο οικονομολόγος, η Ελλάδα επωφελείται από το ότι διάγουμε μια περίοδο χαμηλών επιτοκίων, η οποία οδηγεί σε πολύ ευνοϊκές χρηματοδοτικές συνθήκες. Ιστορικά, τα χαμηλά επιτόκια έχουν μειώσει το κόστος εξυπηρέτησης, τόσο ως ποσοστό της συνολικής δαπάνης όσο και ως ποσοστό των εσόδων από τη φορολογία. Υπό πολλές οπτικές, αυτός είναι ένας νέος κόσμος για τις αναλύσεις βιωσιμότητας χρέους. Όπως έχουμε πει στο παρελθόν, συνεχίζει, η προσοχή είναι λιγότερο στη σχέση χρέους/ΑΕΠ και περισσότερο στις ροές στον προϋπολογισμό και στους κινδύνους μετακύλισης.
Η γενική μείωση των επιτοκίων και η συρρίκνωση του risk premia έχει περιορίσει το πραγματικό (effective) επιτόκιο για το ελληνικό χρέος από το 7,3% το 2000 σε περίπου 1,5% το 2020. Η Ελλάδα «κλειδώνει» το σημερινό χαμηλό επιτόκιο επεκτείνοντας τις ωριμάνσεις στις εκδόσεις ομολόγων και μέσω swaps.
