Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο Google NewsΟδοστρωτήρα με σπασμένα φρένα» χαρακτήρισε ο Αλέξης Τσίπρας την κυβέρνηση Μητσοτάκη σε ό,τι αφορά τον εργασιακό τομέα. «Μέσα σε μόλις επτά μήνες ο κ. Μητσοτάκης αποδείχτηκε πιο σκληρός και ανελέητος ακόμη και από τον διαβόητο Τόμσεν» είπε, μιλώντας στην συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών που προκάλεσε ο πρωθυπουργός με αφορμή τις ερωτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ για την αύξηση του κατώτατου μισθού.
Όπως τόνισε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης: «Βρίσκεται στον πυρήνα της αντίληψης της ΝΔ ότι απαραίτητες προϋπόθεσεις για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας αλλά και την επιτάχυνση των αναπτυξιακών ρυθμών, είναι η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, η άρση προστατευτικών διατάξεων για τους εργαζόμενους και τελικά η μείωση του μέσου μισθού. Ως δήθεν κίνητρα για νέες επενδύσεις, διότι, όπως λέει, εξασφαλίζεται μεγαλύτερη κερδοφορία για τις επιχειρήσεις και ενισχύονται οι δυνατότητες για την εντατικότερη εκμετάλλευση της παραγωγικής δύναμης της εργασίας. Όλα αυτά δεν είναι καινούριες ιδέες. Αποτελούν το ιδεολογικό και πολιτικό αλφαβητάρι κάθε νεοφιλελεύθερου στην Ευρώπη και την Αμερική εδώ και δεκαετίες.
Η Ελλάδα ήταν το απόλυτο, θα έλεγε κανείς, παράδειγμα εφαρμογής αλλά και ολοκληρωτικής αποτυχίαςαυτής της πολιτικής, όπως έδειξαν τα αποτελέσματα του προγράμματος ιδιαίτερα τη σκοτεινή περίοδο από το 2011 ως το 2014:
-Επιθετικές μειώσεις μισθών, κατάργηση των βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων,
– Απελευθέρωση του ωραρίου και ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας.
Αυτά οδήγησαν ταχύτατα στην αύξηση των ανισοτήτων, στην εκτόξευση της μαύρης-ανασφάλιστης εργασίας και της ανεργίας, σε μειώσεις μισθών και δημιουργία της γενιάς των εργαζόμενων φτωχών στην κατάρρευση και του λιανικού εμπορίου, πράγμα που με τη σειρά του οδήγησε τελικά σε νέο κύκλο ύφεσης δημιουργώντας το απόλυτο καθοδικό σπιράλ».
Τι προλάβαμε να διορθώσουμε
Στον αντίποδα, ο κ. Τσίπρας εμφάνισε τις πολιτικές που ακολούθησε η κυβέρνησή του, τόσο πριν βγει η χώρα από το Μνημόνιο όσο – και κυρίως – μετά τον Αύγουστο του 2018.
«Επαναφέραμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις που εσείς είχατε καταργήσει το 2012. Αυξήσαμε τον κατώτατο μισθό κατά 11% που εσείς είχατε τσακίσει το 2012 καταργήσαμε τον υποκατώτατο μισθό που εσείς είχατε επιβάλλει το 2012. Επεκτείναμε πάνω από 15 κλαδικές συμβάσεις που κάλυπταν τουλάχιστον 220.000 εργαζόμενους και οδήγησαν σε αυξήσεις μισθών για δεκάδες χιλιάδες, πήραμε μέτρα για την προστασία των εργολαβικών εργαζομένων, θεσπίσαμε τον βάσιμο λόγο απόλυσης. Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής σε συνδυασμό με άλλες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες ήταν πεντακάθαρα: όχι μόνο καταφέραμε να μειώσουμε την ανεργία κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες αλλά την ίδια στιγμή από το 2018 και μετά από 10 ολόκληρα χρόνια ξεκίνησε η αύξηση του μέσου μισθού. «Παραδώσαμε τον Ιούλιο του 2019 ανεργία 17%, ενώ την είχαμε παραλάβει το 2015 στο 28%. Με αυτά τα στοιχεία θα κάνετε συγκρίσεις», είπε προς τον κ. Μητσοτάκη.
Παρέθεσε δε, τα επίσημα στοιχεία του Ιουλίου του 2019, σύμφωνα με τα οποία μέσα σε ένα χρόνο ο μέσος μισθός αυξήθηκε κατά 4,6%.
«Οκτώ χειρουργικά χτυπήματα»
Ο κ.Τσίπρας αναφέρθηκε εκτενώς στα «οκτώ χειρουργικά χτυπήματα» που σχεδίασε και υλοποίησε η κυβέρνηση μέσα στους επτά μετεκλογικούς μήνες για να επαναφέρει την πιο σκοτεινή περίοδο του Μνημονίου.
Τα εξής, όπως τα παρουσίασε:
• Χτύπημα 1ο: πρώτη σας προτεραιότητα μόλις αναλάβατε την κυβέρνηση ήταν η υποβάθμιση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας. Από αυτόνομο ελεγκτικό μηχανισμό, από Σώμα-σύμμαχο των εργαζομένων, από μηχανισμό φόβητρο για τους παραβάτες εργοδότες το μετατρέψατε σε άνευρη διοικητική δομή στον απόλυτο έλεγχο της κυβέρνησής σας . Ο στόχος προφανής: να επιστρέψουμε σε αυτό που ξέρετε καλά: την ανομία στους χώρους εργασίας, την ασυλία στους παραβάτες, τις διαγραφές προστίμων, τις εξυπηρετήσεις.
• Τα επόμενα δύο χτυπήματα ήρθαν μαζί εκείνο το μαύρο απόγευμα του Αυγούστου όπου για πρώτη φορά στα κοινοβουλευτικά χρονικά και λιγότερο από ένα μήνα από την ανάληψη των καθηκόντων σας καταφέρατε με το θράσος και τη δειλία σας να οδηγήσετε σε αποχώρηση από αυτή την αίθουσα το σύνολο της αντιπολίτευσης. Μιλώ φυσικά για την κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης εργαζομένων που ισχύει σε όλη την Ευρώπη αλλά και την κατάργηση των μέτρων προστασίας των εργολαβικών εργαζομένων.
• Χτύπημα 4ο: Εκ νέου διάλυση του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων με την πρόβλεψη να εξαιρούνται από τις αρχές τις επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης επιχειρήσεις χωρίς ουσιαστικό λόγο αλλά και δημιουργία ζωνών φτηνότερης εργασίας μέσω τοπικών συμβάσεων. Κάνατε δηλαδή αυτό που ούτε το ΔΝΤ δεν είχε καταφέρει να πετύχει. Δημιουργήσατε Ειδικές Οικονομικές Ζώνες. Και ακούστε και το καλύτερο: δώσατε λευκή επιταγή στον υπουργό Εργασίας να αποφασίζει ποιες επιχειρήσεις θα μπορούν να μην εφαρμόζουν τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, να μειώνουν μισθούς και να αποκτούν αθέμιτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και ποιες θα πρέπει να της τηρούν δίνοντας υψηλότερους μισθούς. Χαρά στον φιλελευθερισμό σας!
• Χτύπημα 5ο: Καταργήσατε το δικαίωμα των εργαζομένων για προσφυγή στη διαιτησία. Κλειδώνει έτσι το σύστημα από όλες τις πλευρές και αφαιρείται από τους εργαζόμενους ένα από τα ισχυρότερα διαπραγματευτικά τους όπλα για να υποχρεώσουν τον εργοδότη σε συμφωνία.
• Χτύπημα 6ο: Με μια υπουργική απόφαση στα μουλωχτά (όπως συνηθίζετε και την οποία αποκαλύψαμε πριν από λίγες εβδομάδες) μειώσατε τα πρόστιμα για παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας ενώ αυξήσατε το όριο των νόμιμων υπερωριών κατά 60%.
• Χτύπημα 7ο: Αρνηθήκατε να συνεχίσετε το πρόγραμμα κατά του braindrain που υλοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ για την εργασία 5.500 νέων επιστημόνων σε κρίσιμους τομείς του δημοσίου, οδηγώντας τους στην ανεργία και τη μετανάστευση.
• Χτύπημα 8ο: Μείωσατε δραστικά τον προϋπολογισμό του ΟΑΕΔ για τα προγράμματα καταπολέμησης ανεργίας.
Ως αποτέλεσμα των «οκτώ χτυπημάτων», ο κ.Τσίπρας παρουσίασε ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα επιπτώσεων. Μεταξύ άλλων: «Κατάργηση με νόμο της συλλογικής σύμβασης εργασίας στη ΔΕΗΔΕΗ -0,10%για τους νεοπροσλαμβανόμενους. Κατάργηση με νόμο λίγες μέρες πριν του κανονισμού εργασίας στα ΚΤΕΛ ώστε πια να αποφασίζουν μονομερώς οι εργοδότες για όλα. Στον κλάδο του τουρισμού και επισιτισμού, μετά την απορρύθμιση Βρούτση, δεν επεκτείνεται και δεν γίνεται υποχρεωτική η κλαδική σύμβαση και έτσι μένουν έκθετοι και ακάλυπτοι 400.000 σκληρά εργαζόμενοι στα πιο επισφαλή επαγγέλματα: σερβιτόροι, μάγειρες, ντελίβερι».
