609

“Μετά ότι παρακαλούσα το παιδί και της έλεγα: μη φύγεις, δεν θα πεθάνεις κι εσύ…”

Τις δραματικές στιγμές την ώρα που προσπαθούσαν να επαναφέρουν τη μικρή Τζωρτζίνα στη ζωή, περιέγραψε σήμερα συγκινημένος στην κατάθεσή του στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου ο αναισθησιολόγος Ιωάννης Χασαπόπουλος, ο οποίος έχει πλέον συνταξιοδοτηθεί.

Ο μάρτυρας στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου, η οποία συνεχίστηκε σήμερα στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, ανέφερε ότι το παιδί ήταν νεκρό και εκείνος μαζί με τους υπόλοιπους γιατρούς και νοσηλευτές του Καραμανδάνειου το επανάφεραν στη ζωή με υπεράνθρωπη προσπάθεια.

«Την ημέρα εκείνη (11.04.2021) είχα εφημερία. Είχα τριήμερη εφημερία, μεικτή, και ήμουν σε ετοιμότητα στο σπίτι μου. Δέχθηκα τηλεφώνημα για επείγον περιστατικό στην παιδιατρική κλινική. Μέσα σε πέντε λεπτά ήμουν στο νοσοκομείο. Όρμησα στον θάλαμο και είδα σε ένα κρεβατάκι ένα παιδί που βρισκόταν σε καρδιαναπνευστική διακοπή. Ήταν νεκρό. Δεν είχε κανένα ζωτικό σημείο, ήταν ωχρό και κυανικό μαζί», περιέγραψε ο μάρτυρας.

Ο συνταξιούχος αναισθησιολόγος έκανε λόγο για μια δύσκολη κατάσταση, που δύσκολα περιγράφεται. «Κάναμε ΚΑΡΠΑ [καρδιοπνευμονική ανάνηψη], δίνοντας δόσεις αδρεναλίνης ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Δεν μπορώ να περιγράψω την ένταση της στιγμής, το άγχος, το στρες. Μόνο αν ζήσεις τέτοιο περιστατικό μπορείς να το περιγράψεις», τόνισε ο μάρτυρας, προσθέτοντας πως οι συνάδελφοί του του είπαν πως είναι το παιδί της οικογένειας που έχει χάσει άλλα δυο παιδιά.

«Έγινε έκρηξη στο μυαλό μου. Πριν από λίγες ημέρες είχαμε υποδεχτεί τη μικρή Ίριδα στα εξωτερικά ιατρεία. Ήταν νεκρό όταν το φέρανε στο νοσοκομείο, δεν μπορούσε να γίνει τίποτα. Έγινε η έκρηξη εκείνη τη στιγμή στο κεφάλι μου. Λέω “δεν είναι δυνατόν… τρία παιδιά…”. Κάναμε συνεχώς απιδινωτές, συμπιέσεις… επαναλαμβανόμενα. Μου είπαν μετά ότι παρακαλούσα το παιδί και της έλεγα “μη φύγεις, δεν θα πεθάνεις κι εσύ…”. Είχε περάσει αρκετή ώρα ανάνηψης, σχεδόν τρία τέταρτα. Όλοι είχαμε κουραστεί. Κι εκεί που ήμασταν έτοιμοι να το αφήσουμε, βλέπω στο μόνιτορ ελαφρά ερεθίσματα. Αναθαρρήσαμε, λέω “κάτι συμβαίνει”, και σε λίγα λεπτά το παιδί βλέπουμε να ξεκινά φυσιολογικό καρδιακό ρυθμό. Αποκαταστάθηκαν σφίξεις του παιδιού, απέκτησε πίεση, επανήλθε χρώμα, προσπαθούσε να κάνει προσπάθεια αναπνοής. Ήταν συγκλονιστική στιγμή. Αρχίζαμε να κλαίμε. Ακόμα κι εγώ, που είμαι έμπειρος, 40 χρόνια αναισθησιολόγος, δεν μπόρεσα να κρύψω την συγκίνησή μου που το παιδί επέστρεψε στη ζωή», περιέγραψε ο μάρτυρας, με τη Ρούλα Πισπιρίγκου να τον ακούει σε συναισθηματική φόρτιση και συγκινημένη.

Ο συνταξιούχος αναισθησιολόγος αναφέρθηκε και στις συνομιλίες που είχε με τους γονείς της μικρής Τζωρτζίνας. «Αφού έγινε το θαύμα και είδαμε ότι ήταν σταθερό, αποφασίσαμε να γίνει διακομιδή στο Παιδων. Ήρθαμε σε συνεννόηση με τους γιατρούς εκεί. Ενημέρωσα τους γονείς. Τότε τους είδα για πρώτη φορά , τους είπα ότι αντιμετωπίσαμε μια καρδιακή ανακοπή. Τους είπα ότι ποτέ δεν ξέρουμε ποια θα είναι η εξέλιξη μιας καρδιακής ανακοπης και τους είπα ότι το παιδί πρέπει να διακομιστεί στην μονάδα του Ρίο. Όταν ήρθε το ΕΚΑΒ, συνόδεψα εγώ με μια νοσηλεύτρια το παιδί στο νοσοκομείο.

Μίλησα με Ηλιάδη του είπα τι είχαμε κάνει.

Αποχωρώντας από τη μονάδα είδα τους γονείς. Τους είπα δυο λόγια παρηγοριάς, να κάνουν κουράγιο, ότι ήταν η κατάσταση σοβαρή και ότι θα ενημερώνονταν από τους γιατρούς της μονάδας» είπε στην κατάθεση του ο μάρτυρας.

Ο συνταξιούχος αναισθησιολόγος ρωτήθηκε από την πρόεδρο σχετικά με την κεταμίνη.

Πρόεδρος: Γνωρίζετε τι είναι η κεταμινη;

Μάρτυρας : Φυσικά. Είναι ένα αναισθησιολογικο φάρμακο. Χρησιμοποιείται και στα παιδιά και στους ενήλικες. Στα παιδιά, κυρίως είναι ενα φαρμακο στην αναισθησιολογική φαρέτρα. Επιλέγει ο γιατρός ανάλογα με το περιστατικό.

Πρόεδρος : Είχατε μέσα στο βαλιτσάκι σας κεταμινη;

Μάρτυρας : Ναι

Πρόεδρος : Τη χρησιμοποιησατε;

Μάρτυρας : Όχι. Δεν υπήρχε λόγος γιατί το παιδί ηταν νεκρό. Κεταμινη χρησιμοποιούμε για να καταστειλουμε κάποιον.

Εισαγγελεας: Η νοσηλεύτρια που πήγε πρώτη στο δωμάτιο μετά την ανακοπή είπε ότι το παιδί ηταν στο μέσο του κρεβατιού και χωρίς ρινικο οξυγόνο. Μπορεί να εξηγηθεί αυτό ιατρικα;

Μάρτυρας: Συνήθως πριν μια ανακοπή υπάρχουν πρόδρομα σημεία. Ποτέ δεν έχω ακούσει κάποιο περιστατικό τόσο αιφνίδιο. Ένα παιδί που νοσηλεύεται στο νοσοκομείο, θα έχει τέτοια ορατά σημάδια. Το παιδί δεν ξέρουμε ακριβώς πως αντέδρασε. Νομίζω ότι ήταν στο θάλαμο μόνο η μητέρα, μόνο αυτή μπορεί να το περιγράψει.

Εισαγγελέας: Η ίδια στην ανακριτρια είπε ότι το παιδί σηκώθηκε και έπεσε απότομα πίσω. Εμπίπτει αυτό στα πρόδρομα σημεια;

Μάρτυρας : Δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό. Η περιγραφή δεν μου φαίνεται ιατρικά εξηγήσιμη. Δεν έχω δει τέτοιο θάνατο. Μου φαίνεται λίγο θεατρικό αυτό.