Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο Google NewsΓράφει ο Κ.Π.
Αγαπητό Fimotro,
Ο Έλληνας, ενώ είναι βαθειά πολιτικοποιημένο πρόσωπο, σου δίνει την εντύπωση ότι όταν έρθει η ώρα της κάλπης, βρίσκεται σε δίλημμα για την επιλογή του, και γίνεται επιρρεπής στο ψέμα και το παραμύθι! Έχοντας μπροστά του τρεις επιλογές, παραμύθι, ψέμα, αλήθεια, διαλέγει τις δυο χειρότερες. Δηλαδή το ψέμα και «παραμύθι».
Με δυο λόγια ο Έλληνας του αρέσει να ακούει παραμύθια και όχι αλήθειες, πιστεύοντας τον «παραμυθά» που η πειθώ του στην πολιτική μαζί με το ψέμα, είναι ένα σημαντικό όπλο για τη νίκη!
Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, και κυρίως μετά το 1981, αυτός που είπε τα περισσότερα ψέματα και παραμύθια ήταν ο νικητής. Άρα ό ψηφοφόρος είναι ταυτισμένος-εθισμένος με το παραμύθι και το ψέμα αλλά μυαλό δεν βάζει. Αν γυρίσουμε λίγα χρόνια πίσω, θα δούμε ότι οι εκλογές κερδίθηκαν με το «λεφτά υπάρχουν» και στη συνέχεια με το «σκίσιμο των μνημονίων αυξήσεις κλπ».
Όλοι θα θυμούνται τις καυτές ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα εναντίον της τρόικας-θεσμών και προσωπικά της κυρίας Μέργκελ με τις αξέχαστες φράσεις: Θα βαράμε νταούλια και ζουρνάδες και θα χορεύουν οι αγορές και εκείνο το, «Go back κυρία Μέργκελ, go back κυρία Μέργκελ».
Μιλώντας στην Π.Γ, παρακάλεσε τώρα την κυρία Μέργκελ να συνετίσει τον υπουργό της κ. Σόιμπλε-κοινώς να του τραβήξει το αυτί για να μην φέρνει εμπόδια στην αξιολόγηση και χαλάρωση του ελληνικού προγράμματος. Αποδείχτηκε λοιπόν για μία ακόμα φορά πόσο λάθος ήταν η επιλογή του ελληνικού λαού να δώσει την εξουσία σε έναν «άπειρο παραμυθά και ψεύτη» που θα έσωζε την Ελλάδα από την καταστροφή.
Η πολιτική όμως κύκλους κάνει. Όπως λοιπόν κυβέρνησε η γενιά του Πολυτεχνείου και το ΠΑΚ με τον Ανδρέα Παπανδρέου που βρισκόταν στο εξωτερικό, τώρα ήρθε η ώρα να κυβερνήσει η «γενιά των καταλήψεων»!!!
Ο Αλέξης Τσίπρας ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα τη δεκαετία του ΄90 με τις σχολικές καταλήψεις και συνέχισε με πανεπιστημιακές καταλήψεις μέχρι την αποφοιτησή του μαζί με μία μικρή ομάδα που σήμερα διαφεντεύει το Μαξίμου.
Σε ηλικία 34 ετών το 2008, η θεία τύχη και ο Αλέκος Αλαβάνος τον χρίζουν αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις όποιες αντιδράσεις. Το 2009 εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής και το 2015 σε ηλικία 39-40 ετών γίνεται ο νεότερος πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ένας-άπειρος-παραμυθάς αναλαμβάνει την εξουσία με τα όσα έταξε στον Ελληνικό λαό. Δυο χρόνια μετά, από τα όσα υποσχέθηκε τίποτα δεν έγινε.
Τα νταούλια και οι ζουρνάδες άρχισαν να βαράνε μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Νίκος φίλης αμφισβήτησε στην Π.Γ ευθέως τις επιλογές του πρωθυπουργού, τον ίδιο και τη συνεργασία των ΑΝΕΛ. Χουλιαράκης και Τσακαλώτος έχουν βγάλει ξιφολόγχες μεταξύ τους, ενώ πολλοί βουλευτές ανοιχτά αμφισβητούν την πολιτική του Μαξίμου.
Το ερώτημα λοιπόν που γεννάται για τον Έλληνα ψηφοφόρο είναι τι θα κάνει στις επόμενες εκλογές; Θα διαλέξει το ψέμα, το παραμύθι, την αυταπάτη η την αλήθεια; Έτσι όπως πάμε εάν δεν βάλει μυαλό ο Έλληνας όταν έρχεται η ώρα της κάλπης, δεν αποκλείεται στο μέλλον, να δούμε και κάποιον από τον αναρχικό χώρο στη βουλή. Μια δεύτερη «Χ.Α.» με διαφορετικό προσανατολισμό αν ο ελληνικός λαός συνεχίσει να πιστεύει στα παραμύθια και το ψέμα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλάει για «συμφωνία αλήθειας» και δεν τάζει τίποτα. Θα γίνει πιστευτός; η πάλι ο Έλληνας θα πέσει στην παγίδα με το παραμύθι και το ψέμα; Από τις πολλές «φάπες» που έχει φάει πιστεύω να είναι πιο προσεκτικός όταν θα ρίχνει την ψήφο του στην κάλπη!
