Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο Google NewsΤο σκηνικό, σε πολλά σημεία του πλανήτη μας, αλλάζει και μάλιστα με βίαιο και εκκωφαντικό τρόπο. Οι δύο υπερδυνάμεις με τους κατά τόπους “δορυφόρους” τους έχουν αναπτύξει μία τεράστια στρατιωτική δύναμη, η οποία περιλαμβάνει το πιο σύγχρονο οπλοστάσιό τους και η στάση αναμονής, που θεωρητικά τηρείται, μάλλον είναι στάση αναμονής προ των εχθροπραξιών και όχι προ της ειρήνης.
Της Θάλειας Χούντα
Δημοσιογράφου
Σε όλα αυτά, η μεγάλη απούσα είναι η Γερμανία και αυτό είναι σοβαρό από μόνο του, δεδομένου ότι πρόκειται για την πιο ισχυρή οικονομία της Ευρώπης αλλά και στις επτά πιο ισχυρές του κόσμου. Η αλήθεια είναι, ότι υπάρχουν πολλά εσωτερικά προβλήματα και αρκετά εξ’ αυτών είναι ικανά, να συμπαρασύρουν τον κυβερνητικό συνασπισμό της Καγκελαρίου Μέρκελ. Ενδεικτικό είναι, ότι ερευνάται ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών για διασύνδεσή του με το ακροδεξιό κόμμα και για τα πρόσφατα επεισόδια ανάμεσα σε ακροδεξιούς και μετανάστες. Οι κυβερνητικοί εταίροι μάλιστα, έχουν θέσει την αποπομπή του ως κορυφαίο ζήτημα.
Επίσης, παρά τον συσσωρευμένο πλούτο, η Γερμανία έχει έναν στρατό που κατατάσσεται στον μέσο όρο, μία πολεμική αεροπορία στα όρια της ευπρέπειας και ένα πολεμικό ναυτικό που απλώς ¨πλέει¨.
Αυτά αποδεικνύουν, ότι η Γερμανική κυβέρνηση επί σειρά ετών έχει επενδύσει στον «οικονομικό πόλεμο» και όχι στον πραγματικό. Και δεν θα είχε τροποποιηθεί κάτι, αν η διακυβέρνηση Τράμπ δεν άλλαζε άρδην τα μέχρι τότε δεδομένα. Με όχημα την οικονομία, οι ΗΠΑ έχουν αναταράξει το παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι, κάνοντας τις αγορές, να μην μπορούν, να προλάβουν τα γεγονότα. Η δε Γερμανία από την αρχή ενεπλάκη, αν θυμηθούμε το σκάνδαλο της «Volkswagen» και τα αρκετά δις ευρώ επαπειλούμενο πρόστιμο αλλά και αυτή την ίδια την Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας, η οποία τελεί σε ένα ιδιόμορφο καθεστώς ¨επιτήρησης¨. Οι μεγάλες βιομηχανίες της Γερμανίας συνεχίζουν και τροφοδοτούν την παγκόσμια αγορά, όμως έγινε κατανοητό σε όλους, ότι πχ μία υπερατλαντική απόφαση περί επιβολής δασμών μπορεί άμεσα να ανατρέψει σχεδιασμούς και ισορροπίες.
Εν τέλει, ¨υπάρχει¨ η Γερμανία, στις εξελίξεις που συμβαίνουν; Μία ορθή απάντηση θα ήταν, ότι ναι υπάρχει αλλά δεν ηγείται πλέον των γεγονότων, έχοντας αναλάβει τον ρόλο του ¨ακολούθου¨ και σε πολλές περιπτώσεις, αυτόν του απλού ¨παρατηρητή¨, συντηρώντας το εσωτερικό της, που ήδη αναβράζει και προσπαθώντας, να μην αποκοπεί τελείως από το διεθνές σκηνικό, στο οποίο έχει πλειστάκις αποδείξει, ότι χωρεί.
