Υφεσιακό και φοροκεντρικό το σχέδιο του νέου προϋπολογισμού

Φοροκεντρικό, υφεσιακό αλλά και αισιόδοξο χαρακτηρίζει το προσχέδιο του νέου προϋπολογισμού το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής.
Οι οικονομολόγοι του Γραφείου ασκούν έντονη κριτική στην κυβέρνηση για τις προβλέψεις της για την οικονομία και τις σχεδιάζομενες πολιτικές τονίζοντας ότι δίνεται μεγάλο βάρος στην αύξηση των φόρων αντί της περιστολής των κρατικών δαπανών.
«Δεν πρέπει να υποτιμώνται οι αυξήσεις στην έμμεση φορολογία» σημειώνει το Γραφείο και χαρακτηρίζουν «αρκετά αισιόδοξες» τις προβλέψεις του προσχεδίου για αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 1,8%, των επενδύσεων κατά 9,1%, και των εξαγωγών κατά 5,3%.
Οι οικονομολόγοι του Γραφείου υποστηρίζουν ότι το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2017 αν και προβλέπει ανάπτυξη 2,7% για το επόμενο έτος, έχει «βραχυπρόθεσμα έντονα υφεσιακό χαρακτήρα», ενώ ταυτόχρονα σημειώνουν ότι προωθεί μία «φοροκεντρική λιτότητα» αναδεικνύοντας με τον τρόπο αυτό ότι με τα νέα φορολογικά μέτρα δεν μπορεί να στηριχθεί η ανάπτυξη.
Για τους υψηλούς στόχους στα πρωτογενή πλεονάσματα, λένε ότι μόνο το Μεξικό φαίνεται να έχει καταφέρει να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα μεγαλύτερο του 3,5% του ΑΕΠ για -τουλάχιστον- μια δεκαετία (1983 – 1992), ενώ μεγαλύτερο του 3% κατέστη εφικτό στο Βέλγιο (1994 – 2004) και στη Φινλανδία 1975 ? 1990). Επίσης, «από τις διεθνείς συγκρίσεις προκύπτει ότι οι μεγάλης έκτασης δημοσιονομικές προσαρμογές ανατρέπονται εύκολα και γρήγορα. Τότε, τα πρωτογενή πλεονάσματα μετατρέπονται σε πρωτογενή ελλείμματα, ειδικά αν το πρωτογενές πλεόνασμα υπερβαίνει το 3,5% του ΑΕΠ».
Σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής :
1. Ο προϋπολογισμός του 2017, όπως προετοιμάζεται έχει έντονο υφεσιακό χαρακτήρα μολονότι η υφεσιακή επίπτωση μπορεί εν μέρει να εξουδετερωθεί με την αλλαγή του οικονομικού κλίματος λόγω ολοκλήρωσης των αξιολογήσεων.
2. Η ανακατανομή φορολογικών βαρών μπορεί να γίνει με συστηματικότερες πολιτικές παρεμβάσεις για αποτελεσματική περιστολή της φοροδιαφυγής, εκλογίκευση των φορολογικών αλλαγών και γενικότερα ριζική αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος.
3. Η επιστροφή στον ενάρετο κύκλο της ανάπτυξης θα επιτευχθεί υπό τις εξής προϋποθέσεις:
• Η συνεπής εφαρμογή του προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας
• Η σταδιακή χαλάρωση των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων
• Η πρόοδος στους τομείς της διευθέτησης μη εξυπηρετούμενων δανείων και δομικών αλλαγών.
4. Η λύση του προβλήματος των κόκκινων δανείων και οι «δομικές αλλαγές» καθυστερούν.
5. Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην ανακατανομή των φόρων και των δαπανών. Μια διαδικασία σταδιακών αλλαγών στην σύνθεση των δαπανών έχει ήδη αρχίσει, αλλά πρέπει να επιταχυνθεί και συνδεθεί με άλλες μεταρρυθμίσεις (π.χ. κατάργηση περιττών φορέων του δημοσίου).
6. Πολλά θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη του ασφαλιστικού, η διατηρησιμότητα του οποίου, σύμφωνα με πολλές εκτιμήσεις, δεν έχει διασφαλισθεί παρά τις τελευταίες αλλαγές. Ας σημειωθεί ότι η δαπάνη για συντάξεις ως % ΑΕΠ είναι πολύ υψηλότερη από τον μέσον όρο του ΟΟΣΑ.