718

Η επίσκεψη αυτή δείχνει ότι δεν έχει σοβαρό επιτελείο ανθρώπων που θα τον προστατεύσουν

Να μεταθέσει την ευθύνη της πολιτικής αντιπαράθεσης πάνω στα καμένα στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, επιχείρησε χθες ο Αλέξης Τσίπρας, κατά την επίσκεψή του στο Ντράφι και στις γύρω περιοχές που επλήγησαν από την πρόσφατη πυρκαγιά, κάνοντας ένα ακόμα μεγάλο πολιτικό λάθος καθώς όλες οι επισκέψεις της σε καμμένες περιοχές παραπέμπουν στην τραγωδία στο Μάτι. Η επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην Πεντέλη δείχνει ότι δεν έχει σοβαρό επιτελείο ανθρώπων που θα τον προστατεύσουν.

Με την πυρκαγιά στην Ηλεία να απειλεί κατοικημένες περιοχές και το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ να έχει επιδοθεί σε ένα κρεσέντο λαϊκισμού τις προηγούμενες ημέρες, ο κ. Τσίπρας δήλωσε χθες από το Ντράφι: «Εγώ σήμερα δεν θα ακολουθήσω την πεπατημένη της μικροπολιτικής αντιπαράστασης πάνω στα καμένα. Καλώ όμως τον κύριο Μητσοτάκη να σταματήσει και αυτός να θριαμβολογεί πάνω στην καμένη γη. Χρειάζεται σχέδιο, χρειάζεται εγρήγορση. Και κυρίως τούτη την ώρα με ενότητα και ομοψυχία να αντιμετωπίσουμε μία σε εξέλιξη επικίνδυνη πραγματικότητα για τον φυσικό πλούτο και την ανθρώπινη ζωή». Δύσκολα μπορεί να πιστέψει κανείς ότι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιεί ειλικρινή στροφή στην υπευθυνότητα. Αν το εννοούσε, θα το έκανε, έστω και την ύστατη στιγμή, όταν ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής κάλεσε σε ενότητα τα κόμματα και την αποφυγή λαϊκιστικών εκρήξεων για το μικροπολιτικό κέρδος. Αλλά δεν το έκανε. Και το κυριότερο, θα έδινε εντολή στο σύστημα ΣΥΡΙΖΑ να σταματήσουν τα ψέματα και τα μηνύματα φανατισμού και διχασμού εντός και εκτός Διαδικτύου.

Ο λόγος για τον οποίο ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να εμφανιστεί ως ήπιος, υπεύθυνος και ενωτικός είναι ότι στην Κουμουνδούρου συνειδητοποίησαν πως η συνέχιση της αντιπαράθεσης για τις πυρκαγιές συντηρεί στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας την τραγωδία στο Μάτι και την εξοργιστική πολιτική και επικοινωνιακή διαχείρισή της από τον κ. Τσίπρα και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Για αυτό και στις δηλώσεις του χθες είπε ότι «καμιά τραγωδία του παρελθόντος δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για το παρόν και το μέλλον».

Κανείς δεν στοιχηματίζει σήμερα ότι ο κ. Τσίπρας και το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο των πυρκαγιών που πλήττει τη χώρα με σύνεση και ρεαλισμό. Απαντες περιμένουν την επόμενη λαϊκιστική έκρηξη του Τσίπρα, του Πολάκη κ.λπ. Οπως και είναι άτοπο να λέει ο κ. Τσίπρας ότι «δεν μπορεί κανείς να θριαμβολογεί». Δεν θριαμβολόγησε κανείς άλλωστε…

Ο κ. Τσίπρας, που βρέθηκε λίγες ημέρες μετά τον πρωθυπουργό στο μέτωπο της καταστροφικής πυρκαγιάς στο Ντράφι, είχε επαφές με ανθρώπους που είδαν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται και πήρε μέρος σε σύσκεψη με τον δήμαρχο και τοπικούς φορείς, δήλωσε ακόμα χθες: «Οι πυρκαγιές στην Αττική, στην Πελοπόννησο, στη Δαδιά, στη Λέσβο, σε ολόκληρη την Ελλάδα δεν είναι δυστυχώς η τελευταία πράξη μιας διαρκώς επαναλαμβανόμενης εθνικής τραγωδίας. Είναι, φοβάμαι, ίσως η τελευταία προειδοποίηση προς όλους μας. Η κλιματική κρίση συνδυασμένη με τη διαχρονική ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού απειλεί καταστροφικά την ισορροπία της ζωής και της φύσης. Και καμιά τραγωδία του παρελθόντος δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για το παρόν και το μέλλον. Ενα μέλλον δυσοίωνο για όλους μας, όσο χρόνο με το χρόνο τα πράγματα χειροτερεύουν και καίγονται χιλιάδες στρέμματα, καταστρέφεται η φύση, καταστρέφονται περιουσίες, απειλείται η ζωή. Είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε ότι απέναντι σε αυτόν τον εθνικό κίνδυνο χρειάζεται εθνικό σχέδιο και εθνική εγρήγορση».

Οι δηλώσεις του κ. Τσίπρα από το Ντράφι προκάλεσαν την απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, Γιάννη Οικονόμου, ο οποίος, χωρίς να σηκώσει τους τόνους, δήλωσε: «Οι πυρκαγιές είναι μία από τις επιπτώσεις της σφοδρής κλιματικής κρίσης που πλήττει την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και την Ευρώπη. Οι άμεσες ζημιές και οι ευρύτερες επιπτώσεις τους είναι αναπόφευκτες, οπότε η κυβέρνηση ούτε θριαμβολογεί ούτε θεωρητικολογεί. Μελετώντας προσεκτικά τα δεδομένα και την περσινή δυσάρεστη εμπειρία, φροντίσαμε εγκαίρως να οργανώσουμε σε νέα, αποτελεσματικότερη βάση τόσο το σύστημα αποτροπής και αντιμετώπισης των πυρκαγιών όσο και το μηχανισμό αποζημίωσης των πολιτών και αποκατάστασης των ζημιών. Με περισσότερα υλικά μέσα, με περισσότερες ανθρώπινες δυνάμεις, με καλύτερο συντονισμό, για να μπορεί ο κρατικός μηχανισμός να ανταποκρίνεται όλο και καλύτερα σε ένα τεράστιο παγκόσμιο πρόβλημα».