584

Συντετριμμένη η μητέρα του μπροστά στο φέρετρο της παιδιού της, ράγισε καρδιές με τον επικήδειο

Ράγισε καρδιές ο επικήδειος της μητέρας του υποσμηναγού Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα. Συντετριμμένη αλλά όρθια μπροστά στο φέρετρό της παιδιού της, βρήκε το κουράγιο και του είπε τα τα λόγια που δεν κατάφερε ποτέ να του πει ενώ ήταν στην ζωή και αυτός ήταν και ο λόγος που θέλησε να εκφωνήσει αυτόν τον επικήδειο.

Η μητέρα του αφού ευχήθηκε συλλυπητήρια στη μητέρα του Στάθη Τσιτλακίδη, του πιλότου του Phantom και ευχαρίστησε τον κόσμο για την αγάπη που δείχνει είπε «Παιδί μου, έγινες ο Ικαρος της καρδιάς μας, ο ήρωας που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, όλη η Ελλάδα βλέπει το πρόσωπο σου και φωνάζει αθάνατος».

Ο επικήδειος της μητέρας του υποσμηναγού Μάριου-Μιχαήλ Τουρούτσικα:

«Συλλυπητήρια στη μητέρα του Στ’άθη που περνάει τα ίδια με εμένα.
Ευχαριστώ όλους που είναι στο πλευρό μας στο μαρτύριο που περνάμε.
Δυστυχώς έφυγες από κοντά μου τόσο νωρίς
Μάριε αγόρι μου γλυκό πάντα χαμογελαστός ποτέ δεν με έχεις στεναχωρήσει. Δεν παραπονιόσουν ποτέ, αξιοπρεπής δοτικός σε όλους ήσουν ο γιος που ήθελε κάθε μάνα στην αγκαλιά της. Ο καλύτερος φίλος, ο καλύτερος αδερφός, ο καλύτερος σύντροφος.
Από μικρός ονειρευόσουν να γίνεις πιλότος, λάτρευες την ταχύτητα τα αυτοκίνητα τις μηχανές, τα αεροπλάνα.
Εγινες ο Ικαρος της καρδιάς μας ήρωας που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε. Ολη η Ελλάδα βλέπει το πρόσωπο σου και φωνάζει «αθάνατος».
Εσύ και ο Στάθης δεν θα ξεχαστείτε ποτέ
Για εμένα ήσουν είσαι και θα είσαι το παιδί μου ο άγγελος μου
Θα αφιερώσω δύο στίχους στο Μάριο στον Στάθη σε όλους τους πιλότους που χάθηκαν και σε αυτούς που θα συνεχίσουν να πετάνε: «Ο αετός πεθαίνει στον αέρα ελεύθερος και δυνατός της απονιάς όταν τον βρίσκει η σφαίρα, τον αγκαλιάζει ο ουρανός».
Καλό Ταξίδι, καλό παράδεισο
Ο γιος μου πέθανε υπέρ πατρίδος Αθάνατος.

Ο σπαραγμός του πατέρα μπροστά στο φέρετρό του γιού του

Τραγική φιγούρα ο πατέρας του άτυχου υποσμηναγού ο οποίος δεν μπόρεσε να κρύψει τον πόνο, όταν έφτασε το φέρετρο, φωνάζοντας «παιδί μου». Έμεινε για λίγα λεπτά μπροστά από το φέρετρο του παιδιού του κλαίγοντας με λυγμούς.