Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο Google NewsΤη διαφωνία του για την αύξηση του κατώτατου μισθού εξέφρασε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος επίσης ζήτησε από την κυβέρνηση να προχωρήσει σε μειώσεις φόρων. Επιπρόσθετα εκτίμησε πως τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα αποτελούν τροχοπέδη για την ανάπτυξη.
Για τον κατώτατο
Ειδικότερα, μιλώντας στη Θεσσαλονίκη και αναφερόμενος στην πρόσφατη αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 10,9% και την κατάργηση του υποκατώτατου, σε συνδυασμό με τυχόν ανατροπή μεταρρυθμίσεων, που βελτιώνουν την ευελιξία στην αγορά εργασίας, εξέφρασε την πεποίθηση ότι «ενδέχεται να καθυστερήσουν την αποκλιμάκωση της ιδιαίτερα υψηλής ανεργίας και να στρέψουν ορισμένες επιχειρήσεις προς άτυπες μορφές απασχόλησης».
Κίνδυνοι
Αντίστοιχα, κατά τον κ.Στουρνάρα, η υψηλή φορολογία και οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, ενδέχεται να επηρεάσουν αρνητικά την επενδυτική εμπιστοσύνη και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, ενώ κίνδυνοι για την πορεία της προκύπτουν και από την αργή απομείωση του όγκου των Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων, καθώς και από το ότι τα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου δεν έχουν ακόμη αποκτήσει καθεστώς επενδυτικής βαθμίδας και οι αποδόσεις τους αποκλιμακώνονται με πολύ αργούς ρυθμούς.
Πρωτογενή πλεονάσματα
Αναφερόμενος στα πρωτογενή πλεονάσματα, υποστήριξε ότι η διατήρησή τους σε υψηλά επίπεδα για παρατεταμένη χρονική περίοδο (πχ, 3,5% του ΑΕΠ ως το 2022), επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξη, αλλά και στη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους. «Η περιοριστική επίδραση των μεγάλων πρωτογενών πλεονασμάτων είναι σχετικά εντονότερη, επειδή συνοδεύεται από σχετικά υψηλή φορολογία. Λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη ότι το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν περίπου 180% στο τέλος του 2018, προκύπτει ότι μια επιπλέον ποσοστιαία μονάδα οικονομικής ανάπτυξης είναι κατά 1,8 φορές πιο πολύτιμη για τη μείωση του δημόσιου χρέους από ό,τι μια επιπλέον ποσοστιαία μονάδα πρωτογενούς πλεονάσματος» είπε χαρακτηριστικά.
Ο κ.Στουρνάρας πρότεινε ακόμη πέντε παρεμβάσεις πολιτικής, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία:
1)την ταχεία αποκλιμάκωση του ποσοστού των μη εξυπηρετούμενων δανείων, με ενεργοποίηση των σχεδίων της ΤτΕ και του υπουργείου Οικονομικών,
2)την αλλαγή στο μείγμα της δημοσιονομικής πολιτικής προς την κατεύθυνση της μείωσης των φορολογικών συντελεστών και της ανακατανομής της δημόσιας δαπάνης, πχ, προς τις δημόσιες επενδύσεις,
3) τη συνέχιση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων (μάλιστα, σε αυτό το πεδίο πρότεινε μεταξύ άλλων την ενίσχυση των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα και στην κοινωνική ασφάλιση και την υγεία),
4)την προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων, με την άρση σημαντικών αντικινήτρων, όπως η γραφειοκρατία, η ασάφεια του νομοθετικού και ρυθμιστικού πλαισίου, ιδιαίτερα στις χρήσεις γης, η καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης και οι εναπομείναντες περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων και
5)η διατήρηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας.
