Η Απριλιανή Δικτατορία(1967-1974)
Ο βασιλεύς Κωνσταντίνος ο Β΄ θα ασκήσει τα καθήκοντά του μέχρι και τον Δεκέμβριο του 1967, οπότε και επιχείρησε στις 13-12-57 αντιδικτατορικό κίνημα, εναντίον των πραξικοπηματιών, με την συνδρομή τμήματος του ναυτικού, το οποίο απέτυχε εν τη γενέσει του.
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Το βασιλικό κίνημα ανοργάνωτο και αδύναμο καθώς ήταν, απέτυχε και ο βασιλεύς Κωνσταντίνος, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα διαφεύγοντας στην Ιταλία. Σημειώνοντας και μια ανάλογη υψηλού συμβολισμού αργότερα αντιδικτατορική κίνηση, από τον δημοκρατικό κυβερνήτη του αντιτορπιλικού «ΒΕΛΟΣ ΙΙ» Νικόλαο Παππά, που στις 13 Μαΐου 1973, οδήγησε το πλοίο του στην Ιταλία, καταγγέλλοντας με αυτό τον τρόπο τη χούντα. Την θέση λοιπόν του διαφεύγοντος στην Ιταλία βασιλιά Κωνσταντίνου Β΄, ανέλαβε με καθήκοντα αντιβασιλέα στην κυβέρνηση Γεωργίου Παπαδοπούλου, ο αντιστράτηγος Γεώργιος Ζωϊτάκης. Ενώ από το 1972 καθήκοντα – ενδεικτικό άλλωστε των εγωπαθών συνδρόμων και της αρχομανίας που τον διακατείχαν –πρωθυπουργού, αντιβασιλέα, αλλά και υπουργού Εθνικής Αμύνης ασκούσε ο ίδιος ο Γεώργιος Παπαδόπουλος. «One man show» θα λέγαμε με μια μικρή δόση ειρωνείας. Προϊόντος του χρόνου όμως και με την σταδιακή ενεργοποίηση των δημοκρατικών ανακλαστικών του ελληνικού λαού, που αρχικά απογοητευμένος από τα τερτίπια του πολιτικού κόσμου και την αστάθεια που για μακρό χρονικό διάστημα ταλάνιζε τον τόπο, κρατούσε μια στάση παθητικής αποδοχής, η χούντα άρχισε να χάνει τα ερείσματα που είχε δημιουργήσει με τις τεχνικές προπαγάνδας και την στήριξη των αμερικανών και αναγκάστηκε και από τις διεθνείς εξελίξεις, που γίνονταν όλο και πιο πιεστικές για το μέλλον της, να προσαρμοστεί στα νέα πολιτικά δεδομένα. Επιχείρησε έτσι ο Γεώργιος Παπαδόπουλος να προσδώσει δημοκρατικό μανδύα στην δικτατορία του με την θέσπιση του ψευδοσυντάγματος του 1973, που προέβλεπε στην Ελλάδα εγκαθίδρυση ημιπροεδρικής δημοκρατίας. Σ΄ αυτό το πλαίσιο ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ανέλαβε πρόεδρος της δημοκρατίας, ενώ γα την θέση του πρωθυπουργού επέλεξε μια λαμπρή και αμφίσημη συνάμα όμως πολιτική προσωπικότητα για τα αβυσσαλέα εγωπαθή της σύνδρομα, τον σύγχρονο Αλκιβιάδη της πολιτικής μας σκηνής Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη. Εικάζεται μάλιστα από έγκυρες ιστορικές πηγές ότι ο Παπαδόπουλος για να πείσει τον Μαρκεζίνη του υπεσχέθη τάχιστο εκδημοκρατισμό της πολιτικής ζωής του τόπου. Και ο Σαντορινιός πολιτικός έρημος και λησμονημένος καθώς ήταν, αλλά και αισθανόμενος ασήκωτη την πολιτική του περιθωριοποίηση, έπεσε στην παγίδα της προσφοράς και έδωσε με την πρωθυπουργοποίησή του δημοκρατική νομιμοποίηση στον δικτάτορα. Εκτιμάται ιστορικά ότι η κίνηση αυτή του Σπυρίδωνος Μαρκεζίνη ήταν τεράστιο πολιτικό σφάλμα και κηλίδωσε την παρουσία του – και με πολλές λαμπρές στιγμές πέρα από τα όποια μέχρι τότε λάθη της – στα πολιτικά μας δρώμενα. Όμως και στο εσωτερικό της ηγεσίας της δικτατορίας ελάμβαναν χώρα κινήσεις εις βάρος του αρχιπραξικοπηματία Γ. Παπαδόπουλου, που με την άκρατη αρχομανία του δημιου-ργούσε πίκρα και αίσθημα αδικίας στους πολιτικούς συνεργάτες του.
Η προσπάθεια λοιπόν του Παπαδόπουλου να προσδώσει δημοκρατική νομιμοποίηση στο κίνημά του, με τη θέσπιση του ψευδοσυντάγματος του 1973, με καταλύτη τη εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973, θα αναχαιτιστεί βιαίως με την έκσπαση ενός νέου πραξικοπήματος, μέσα στο πραξικόπημα !!! Ηγέτης του, ο μέχρι χθές συνεργάτης του Παπαδόπουλου, συνταγματάρχης Δημήτριος Ιωαννίδης. Ο Ιωαννίδης θα τοποθετήσει ως πρωθυπουργό τον Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο, ενώ καθήκοντα προέδρου της Δημοκρατίας θα αναλάβει ο στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης. Όμως και άλλες ενδογενείς δυνάμεις κοινωνικές και πολιτικές, τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο εξωτερικό με αντιδικτατορικό χαρα-κτήρα, έχουν αποδυναμώσει τη χούντα σημαντικά, δρομολογώντας την έκπτωσή της. Κάτω έτσι από το εθνικά τραγικό γεγονός της προδοσίας της Κύπρου στις 24 Ιουλίου του 1974, η χούντα καταρρέει αφήνοντας τη χώρα στην ακυβερνησία και το χάος.
β. Τα οδυνηρά αποτελέσματα της δικτατορίας
και οι αντιδικτατορικές κινήσεις
Η επιβολή του Απριλιανού κινήματος σήμανε αυτόχρημα και την διακοπή λειτουργίας όλων των δημοκρατικών θεσμών. Ενώ επιχειρήθηκε με τεχνικές προπαγάνδας και τρομοκρατίας, η πολιτική και ηθική ποδηγέτηση του ελληνικού λαού. Με όχημα την διαστρέβλωση της έννοιας του αγνού πατριωτι-σμού η χούντα επιχείρησε να εξανδραποδίσει ηθικά τους πολίτες και να τους καταστήσει αν όχι συνειδητά ενεργούμενά της, τουλάχιστον παθητικούς αποδέκτες των αλήστου μνήμης έργων και ημερών της. Σε δυο κατευθύνσεις θα κινηθεί η προσπάθεια χειραγώγησης του ελληνικού λαού. Η μια θα είναι αυτή της ύπουλης αφομοίωσης μέσω της παροχής θέσεων και εκδουλεύσεων από τον κρατικό μηχανισμό. Και η άλλη θα είναι αυτή της τρομοκρατίας και της επιβολής καθεστώτος ζόφου. Έτσι οι φυλακίσεις, το ανελέητο κυνηγητό δημοκρατικών πολιτών, η εκδίωξη από τις καίριες θέσεις της ελληνικής πολιτείας όπως πανεπιστήμιο, δικαιοσύνη, στρατός και δημόσια διοίκηση. Οι εκτοπισμοί και η κάθε μορφής δίωξη και τρομοκρατία θα είναι στην ημερήσια διάταξη. Κοντά σε όλα τούτα δεν θα λείψουν και οι δολοφονίες πολιτών, κυρίως τις μέρες που θα εσκπάσει η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Πάραυτα κάνοντας μια ψύχραιμη και νηφάλια αποτίμηση, μπορούμε αβίαστα να πούμε ότι η έκθεσμη Απριλιανή εκτροπή, δεν ήταν το ίδιο βίαια και σκληρή, με τις άλλες δικτατορίες της εποχής στην Ευρώπη. Την δικτατορία του Φράνκο στην Ισπανία, ή του Σαλαζάρ στην Πορτογαλία. Ωστόσο όμως οι οδυνηρές βλάβες και οι εθνικά τραγικές συνέπειες που είχε η εγκαθίδρυση της επτάχρονης Απριλιανής εκτροπής, είναι αντικειμενικά υπαρκτές. Πέρα και πάνω από την αποτίμηση και μη μετρήσιμη ως προς το ηθικό της βάρος υποστολή των δημοκρατικών ελευθεριών, η χούντα προξένησε ανεπούλωτα τραύματα και αγιάτρευτες πληγές, στην εικόνα και το διεθνές κύρος της χώρας. Στη φωτογραφία ο δημοκρατικός αξιωματικός του Πολεμικού μας ναυτικού, ναύαρχος Νίκος Παππάς, που ως κυβερνήτης του αντιτορπιλικού «Βέλος ΙΙ», οδήγησε τον Μάιο του 1973, το πλοίο του στην Ιταλία, καταγγέλλοντας την χούντα, με αποτέλεσμα να αποταχθεί από το πολεμικό ναυτικό από τους χουντικούς και να του αφαιρεθεί και η ελληνική ιθαγένεια. Την περίοδο 1982-1986 είχε διατελέσει Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (ΑΓΕΝ). Συνεχίζεται …
Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π., μέλος ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ
www.panosavramopoulos.blogspot.gr