Οι διώξεις είναι σε βαθμό πλημμελήματος, όπως προβλέπει ο νόμος και αφορούν σε

Εμπρησμό από αμέλεια

Ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και δια παραλείψεως

Σωματικές βλάβες κατά συρροή, δια παραλείψεως και από αμέλεια από υπόχρεους και μη.

Για τα εν λόγω αδικήματα ο νόμος προβλέπει ποινές ως 5 χρόνια φυλάκισης που όμως υπό εξαιρετικές περιστάσεις μπορεί να φθάσουν ως και τα 10 χρόνια.

Η υπόθεση θα διαβιβαστεί σε ανακριτή, λόγω της σοβαρότητάς της και παρά το γεγονός ότι οι κατηγορίες είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι εισαγγελείς έχουν εντοπίσει ευθύνες και πριν το ξέσπασμα της φονικής πυρκαγιάς και κατά τη διάρκεια της.

Ειδικότερα, επιρρίπτουν ευθύνες για έλλειψη συντονισμού, σωρεία παραλείψεων και λαθών κατά την αντιμετώπιση της πύρινης λαίλαπας από Πυροσβεστικό Σώμα, ΕΛΑΣ, Περιφέρεια, τους δύο Δήμους της περιοχής (Ραφήνα, Μαραθώνα) και την Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας.

Κατά τη διάρκεια της πολύμηνης εισαγγελικής έρευνας και μέσα από τις 350 καταθέσεις συγγενών θυμάτων, θυμάτων και πολλών άλλων διαπιστώθηκε “απόλυτη ασυνεννοησία, κατάρρευση του συστήματος με δύο λόγια χάος”.

Παράλληλα παραμένουν “ανοικτές” ακόμη 6 δικογραφίες για την τραγωδία στο Μάτι και ειδικότερα.

-Στο Ναυτοδικείο για ευθύνες λιμενικών και Λιμεναρχείου

-Στο Στρατοδικείο για ευθύνες στρατιωτικών

-Μία δικογραφία για πολεοδομικές παραβάσεις ( αυθαίρετη δόμηση και αιγιαλός)

-Μία δικογραφία που αφορά αναντιστοιχίες στο σύστημα της Πυροσβεστικής

-Μία δικογραφία για την καθήλωση των εναέριων μέσων από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας

Και τέλος η δικογραφία που έχει διαβιβαστεί στη Βουλή για τυχόν ευθύνες πολιτικών προσώπων.

Επίσης, η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών εξέδωσε απαλλακτική διάταξη για 4 άτομα τα ονόματα των οποίων είχαν αναφερθεί σε μηνυτήριες αναφορές συγγενών θυμάτων και θυμάτων.

Την έρευνα διενέργησαν ο πρώην προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Ηλίας Ζαγοραίος και οι εισαγγελείς πρωτοδικών Νίκος Φιστόπουλος και Κώστας Σπυρόπουλος.

Η απάντηση της Ρένας Δούρου για τη δίωξη

Καμία δικονομική διαδικασία δεν μπορεί να σβήσει την ανείπωτη θλίψη που αισθάνομαι και θα αισθάνομαι για την εθνική τραγωδία στην Ανατολική Αττική.

Ως πολιτικό πρόσωπο, απέναντι σε αυτή την τραγωδία, έχω δηλώσει ότι υπάρχει αντικειμενική πολιτική ευθύνη του συστήματος και του κράτους, και μάλιστα διαχρονικά. Άναρχη δόμηση, ελλιπής αντιμετώπιση των ακραίων καιρικών φαινομένων και της κλιματικής αλλαγής, αργός εκσυγχρονισμός των δομών του κράτους, κωλύματα για την κατεδάφιση των αυθαιρέτων. Ένα σύνολο ευθυνών, που οδηγεί πίσω στον χρόνο και αφορά όλους όσοι άσκησαν διοίκηση. Την ίδια στιγμή αποτελεί πεποίθησή μου ότι όλοι όσοι διοικούν δεν πρέπει να τυγχάνουν ιδιαίτερης μεταχείρισης.

Ως επικεφαλής της Περιφέρειας Αττικής, γνωρίζω ότι στο πλαίσιο της επιχείρησης κατάσβεσης της δασικής πυρκαγιάς στο Μάτι, οι Υπηρεσίες της Περιφέρειας, για τις οποίες φέρω την πολιτική ευθύνη, έπραξαν το καθήκον τους. Δεν μπορώ όμως παρά να επισημάνω ότι ορισμένοι πολιτικοί αντίπαλοί μου, με τη συνδρομή κάποιων ΜΜΕ, επιχείρησαν να «σηκώσουν» τις όποιες πολιτικές ευθύνες για χρονικές παθογένειες του κρατικού μηχανισμού. Αυτό έπραξαν, προκειμένου να δημιουργήσουν τον αντιπερισπασμό που εναγωνίως αναζητούσαν, στη θύελλα σκανδάλων και διαφθοράς που βαρύνει τις πολιτικές δυνάμεις στις οποίες ανήκουν και εκμεταλλεύονται μια εθνική τραγωδία και τη δυστυχία που την συνοδεύει.

Ωστόσο, η ατομική μου στάση είναι τελείως διαφορετική από το να απειλώ τη Δικαιοσύνη ή να κλαυθμυρίζω περί «διώξεων» –όπως αυτοί που το κάνουν για να αποσείσουν τις βαρύτατες ποινικές, ηθικές και πολιτικές ευθύνες δεκαετιών– και να συκοφαντώ τους πολιτικούς αντιπάλους. Είναι αλήθεια ότι η απονομή της Δικαιοσύνης χρειάζεται υπομονή. Ακόμη και οι αθώοι χρειάζεται κάποιες φορές να περιμένουν.

«Η αναισθησία σημαίνει ήττα», έλεγε ένας κορυφαίος Ευρωπαίος πολιτικός, ο Charles de Gaulle. Στην Περιφέρεια Αττικής, με μεγάλη ευαισθησία και έχοντας επιλέξει να εργαζόμαστε αθόρυβα και δυνατά, κερδίσαμε τη μάχη κατά της διαφθοράς, υπέρ της νομιμότητας, ενάντια στη διαρκή καταστροφή του περιβάλλοντος και κατά της ασέβειας στην τήρηση του νόμου. Με δύο λέξεις τη μάχη ενάντια στο ένοχο και επαίσχυντο παρελθόν, με σκοπό η τραγωδία στην Ανατολική Αττική να είναι η τελευταία.