Παραβίαση ή περιορισμός του ατομικού δικαιώματος της ελευθερίας;

1,1K

Η απάντηση κρύβεται στην ακροτελεύτια πρόταση στο άρθρο του Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου, Ανδρέα Δημητρόπουλου «[…] Η συνταγματικότητα των μέτρων εξαρτάται από την αλήθεια της απειλής».

Γράφει ο Μανώλης Γ. Τρούλης, Δικηγόρος Αθηνών

Όμως, πως μπορείς να «ζυγίσεις» την αλήθεια της απειλής, όταν δεν γνωρίζεις την ίδια τηναπειλή. Όλοι οι επιστήμονες ομονοούν σε ένα πράγμα: αγνοούν τα βασικά χαρακτηριστικά της απειλής του κορονοϊού SARS-CoV-2(Covid-19). Για παράδειγμα αγνοούν τονακριβή ρυθμό εξάπλωσης, αγνοούν τη θνητότητα, αγνοούν τη δομή του. Αλήθεια, σε ποια ακριβώς αλήθεια αναφέρονται οι «ειδικοί» όταν μιλούν για αόρατο εχθρό; Την αλήθεια που ενσταλάζει η Κίνα; Την αλήθεια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας; Την αλήθεια των απανταχού αιρετών Κυβερνήσεων; Την αλήθεια του Bill Gates; Την αλήθεια των αριθμών στην Ιταλία, Ισπανία, ΗΠΑ κλπ.;

Ποια είναι η πηγή της αλήθειας στην οποία βασίστηκαν οι φοβικές Κυβερνήσεις ανά την υφήλιο για να παραβιάσουν ευθέως και απροκάλυπτα το δικαίωμα στην ελευθερία.

Αν είναι η αλήθεια των 3.322 θανάτων που έχει ανακοινώσει η Κίνα μέχρι σήμερα, τότε μιλάμε για έναν αναξιόπιστο διεθνή «συνομιλητή», αφού μόνο στο διάστημα των 4 μηνών της πανδημίας, οι θάνατοι στην Κίνα από κάθε αιτία – με τα επίσημα στοιχεία του 2019 – ανήλθαν σε περίπου 3.300.000 εκατομμύρια, δηλ. μόνο 0,08% των συνολικών θανάτων προήλθε από τον κορονοϊό SARS-CoV-2.

Αν είναι η αλήθεια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) που τις τελευταίες εβδομάδες τηρεί σιγή ιχθύος, τότε δεν έχει κανείς παρά να αναζητήσει τις πηγές χρηματοδότησής του. Σε προϋπολογισμό 4 δις $ ετησίως, το 1/4 προέρχεται από τις 64 χώρες που συμμετέχουν σε αυτόν και τα 3/4 προέρχονται από ιδιωτική χρηματοδότηση(sic!), μεταξύ των οποίων και φαρμακοβιομηχανίες κολοσσοί.

Αν είναι η αλήθεια των Κυβερνήσεων, δεν έχει παρά να αναλογιστεί κανείς το τεράστιο πολιτικό κόστος στο ενδεχόμενο να διαφοροποιηθούν σε μία παγκόσμια φοβική στάση με δίλημμα, ζωή ή θάνατος.

Αν είναι η αλήθεια του Bill Gates, αρκεί να ανατρέξει κανείς στις δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για το 2018 – 2019προκειμένου να ανακαλύψει την ετήσια χρηματοδότηση των 400 εκατομμυρίωνδολαρίων (!!!) από το ίδρυμα Bill and MelindaGates. Αυτό από μόνο του, φυσικά, δεν θα ήταν επιλήψιμο, αν, την ίδια στιγμή, δε διέθετετο 25% των μετόχων της εταιρείας κολοσσού Ecolab (έσοδα 2019, 14,9 δις δολάρια) που δραστηριοποιείται στον τομέα της υγείας και δεν εκτοξευόταν η αξία της Microsoft σε δυσθεώρητα ύψη λόγω του παγκόσμιου μηνύματος «μένουμε σπίτι» (έσοδα 2019, 125,8 δις δολάρια).

Αν είναι η αλήθεια των αριθμών των θανάτων στην Ιταλία, στην Ισπανία και στις ΗΠΑ, δεν έχει κανείς παρά να μελετήσει τα δημοσιευμένα στοιχεία από τις εθνικές υπηρεσίες των χωρών αυτών. Ο ημερήσιος μέσος όρος θανάτων από κάθε αιτία στην Ιταλία (στοιχεία 2019) είναι περίπου 1.750 θάνατοι, το ίδιο και για την Ισπανία. Αυτό σημαίνει ότι σε περιόδους έξαρσης της κοινής γρίπης πέρυσι και τα προηγούμενα χρόνια, ο αριθμός αυτός αυξανόταν στους 2.250 θανάτους κάθε μέρα! (βλτ. συνέντευξη στον ALPHA, του Καθηγητή Ιωάννη Ιωαννίδη στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ). Στις ΗΠΑ σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Λοιμώξεων την περίοδο 2018 – 2019 τα κρούσματα της κοινής γρίπης ανήλθαν σε 35,5 εκατομμύρια, 16,5 εκατομμύρια ιατρικές επισκέψεις, 490,600 χιλιάδες νοσηλείες και από αυτές 34,200 χιλιάδες (!) περιπτώσεις κατέληξαν σε θάνατο των ασθενών. Στην ιστοσελίδα του ο Παγκόσμιας Οργανισμών Υγείας αναφέρει ότι την περίοδο 2017 οι θάνατοι από την κοινή γρίπη ανήλθαν παγκοσμίως σε 650.000 χιλιάδες (!), ενώ μόνο στην Ευρώπη ανήλθαν σε 72.000 χιλιάδες. Σήμερα, μετά από τέσσερις μήνες (120 ημέρες) πανδημίας του κορονοϊού SARS-CoV-2 (Covid-19) οι θάνατοι παγκοσμίως ανέρχονται σε 54.194 χιλιάδες σύμφωνα με τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας.

Ποια νούμερα να πιστέψουμε; Της οργανωμένης Γερμανίας που έχει ελέγξει μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της και το ποσοστό θνητότητας από τον κορονοϊό είναι κάτω από 0,5% ή της «ό,τι να ‘ναι» Ιταλίας με δήθεν ποσοστά θνητότητας 10%;

Κατά συνέπεια η αυστηρότητα των μέτρων δεν συνδέεται αιτιωδώς με την εκάστοτε πειθαρχία που επιδεικνύουν οι πολίτες στις υποδείξεις των ειδικών, αλλά σχετίζεται με το βαθμό ετοιμότητας της Πολιτείας και των συστημάτων υγείας. Είναι ανέντιμο από την πλευρά της Πολιτείας να «φορτώνονται» με ενοχές οι πολίτες επειδή η ίδια δεν προνόησε, παρότι υπήρχαν έγκαιρα μηνύματα από την ιατρική κοινότητα, να προετοιμάσει κατάλληλα το σύστημα υγείας.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι βρισκόμαστε εν μέσω πανδημίας γρίπης με ασυνήθιστα αυξημένο ρυθμό μετάδοσης που καθιστά επιβεβλημένο τον περιορισμό των ατομικών ελευθεριών. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν δικαιολογείται ο πανικός που οδηγεί σεπαραβίαση του δικαιώματος στην ελευθερία. Σήμερα παρατηρούνται αδιανόητα φαινόμενα παραβίασης της ελευθερίας. Περιορισμός έναντι παραβίασης. Δεν πρέπει να συγχέονται οι δύο αυτές έννοιες. Ένας φοβικός λαός χωρίς έγκυρη ενημέρωση είναι ευάλωτος. Ένας ενημερωμένος λαός είναι δυνατός.

Το ελληνικό Σύνταγμα αναφέρεται σε περιορισμό, όχι σε ακύρωση του δικαιώματος της ελευθερίας (άρθρο 5Σ π.3), το οποίο, μάλιστα, προστατεύεται αυστηρά από το νομοθέτη που ρητά απαγορεύει την αναθεώρηση της σχετικής διάταξης (σελ. 292 Γενική Συνταγματική Θεωρία – Ο απόλυτα αυστηρός χαρακτήρας ορισμένων θεμελιωδών δικαιωμάτων, Α. Δημητρόπουλος). Δεν απαιτείται εμβάθυνση ή διατριβή στο Συνταγματικό Δίκαιο. Αρκεί η γενική Συνταγματική Θεωρία για να γίνει αντιληπτό ότι η ελευθερία δεν παραβιάζεται, αλλά περιορίζεται υπό αυστηρές προϋποθέσεις σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ορισμέναατυχή μέτρα που ελήφθησαν από το σύνολο των χώρων δεν περιορίζουν απλώς την ελευθερία, αλλά την παραβιάζουν κατάφορα. Οι περιορισμοί της ανέπαφης κίνησης του ατόμου είναι αντισυνταγματικοί. Για παράδειγμα στην Ελλάδα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η απαγόρευση της κατά μόναςεπαφής με τη φύση συνιστά αδιανόητη παραβίαση της ελευθερίας. Ποιος ειδικός μπορεί να υποστηρίξει, χωρίς να γελοιοποιηθεί, ότι η κολύμβηση στην ανοιχτή θάλασσα αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Σήμερα υφίσταται καθολική απαγόρευση για κολύμπι στην ανοιχτήθάλασσα, για ψαροντούφεκο, για περίπατο στο βουνό, για ποδηλασία, για εκκλησιασμό κοκ.

Η λογική προσέγγιση και προσαρμογή στηρίζεται στην απλή, αλλά συνάμα και αυστηρή Συνταγματική επιταγή: άρση των μέτρων που παραβιάζουν την ελευθερία και εφαρμογή αυστηρών μέτρων που την περιορίζουν μέχρι να βεβαιωθεί η Πολιτεία ότι ο κίνδυνος έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Το είδος, το εύρος, η καταλληλόλητα και τα λοιπά χαρακτηριστικά των μέτρων αυτών, καθώς και η διόρθωση των όσων έχουν ήδη ληφθεί είναι ευθύνη της συντεταγμένης Πολιτείας. Τα θεσμικά όργανα της Πολιτείας οφείλουν μενηφαλιότητα και ψυχραιμία να μελετήσουν, να αποφασίσουν και τέλος να μεριμνήσουν για την εφαρμογή τους που θα πρέπει να είναι ανάλογη με την αλήθεια της απειλής.

Αντίθετα, η εύκολη λύση χωρίς πολιτικό κόστος για τους αιρετούς θα ήταν το «παρα-μένουμε σπίτι» για αόριστο χρόνο. Το σπίτι δεν αποτελεί ασφαλές καταφύγιο για τον άνθρωπο, αλλά προσωρινό καταφύγιο μέσα στο οποίο είναι ευάλωτος.

Είναι σωστό να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και υπευθυνότητα μία κρίση της δημόσιας υγείας, αλλά είναι μέγα λάθος να αντιμετωπίζεται φοβικά με την επίκλησηανεπιβεβαίωτων και συγκεχυμένων αριθμών. Ουδεμία ένδειξη επιστημονικά τεκμηριωμένη δεν υπάρχει που να παραπέμπει σε αφανισμό της ανθρωπότητας ή, έστω, σε υψηλή θνητότητα που να δικαιολογεί την «απειλή»περί αυστηροποίησης των μέτρωνπροφύλαξης. Δυστυχώς, προς το παρόντουλάχιστον, υπερισχύει ο φόβος έναντι της αγανάκτησης και της αισιοδοξίας. Ο φόβος, όμως, πάντα υποχωρεί. Νομοτέλεια…