Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο Google NewsΗ Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και προσωπικά ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος μας έχουν εντυπωσιάσει τον τελευταίο καιρό με την κινητικότητα που παρουσιάζουν με τις προαγωγές νέων ιεραρχών, τις μεταθέσεις, τις αλλαγές και τις ανακατατάξεις που διενεργούνται στην Πατριαρχική Αυλή.
Σχόλιο του Σωτήρη Μ. Τζούμα Ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξε η κίνηση που παρατηρείται σήμερα.Ούτε στα πρώτα χρόνια της Πατριαρχίας Βαρθολομαίου.
Οργασμός, κυριολεκτικώς,παραγωγής νέων Αρχιερέων και αλλαγών.
Λες και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.Βαρθολομαίος έχει βαλθεί να κερδίσει τον χαμένο χρόνο, και ο,τι δεν πρόλαβε να κάνει μέχρι τώρα στα 30 χρόνια που βρίσκεται στο πηδάλιο της Πρωτόθρονης Εκκλησίας μας, αποφάσισε να το κάνει τώρα, στα κατοπινά χρόνια της Πατριαρχίας του.
«Προς το τελευταίο εκβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται», όπως μας άφησε ο Δημοσθένης ως παρακαταθήκη.
Πρέπει να πούμε ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας εξέπληξε με τις πολλές εκλογές νέων Ιεραρχών. Εξέλεξε τα τελευταία δύο έτη τόσους Αρχιερείς, σχεδόν όσους εξέλεξε τα τριάντα χρόνια που είναι στο τιμόνι της Εκκλησίας μας!
Οι… ασκοί του Αιόλου άνοιξαν με τις εκλογές των νέων Αρχιεπισκόπων Αμερικής Ελπιδοφόρου, Αυστραλίας Μακαρίου, Θυατείρων Νικήτα και την αναβάθμιση του Μητροπολίτη Καναδά Σωτηρίου σε Αρχιεπίσκοπο.
Οι προαγωγές αυτές αποτέλεσαν τη βάση μιας σειράς προαγωγών βοηθών Επισκόπων αλλά και αλλαγών που άρχισαν να γίνονται στην επετηρίδα των κληρικών της Αυλής του Φαναρίου.
Στην Σύνοδο του μηνός Φεβρουαρίου είδαμε να προβαίνει σε σειρά εκλογών νέων επισκόπων αλλά και παράλληλα να μεταθέτει προβεβλημένο Ιεράρχη του Θρόνου με έδρα στην Ευρώπη -συγκεκριμένα από την Μητρόπολη Γαλλίας- στην πρώτη τη τάξει εν ενεργεία Γεροντική Μητρόπολη του Θρόνου.
Όπως είπαμε αυτό ιστορικά γίνεται για πρώτη φορά. Συνήθως οι Αρχιερείς έφευγαν από την Πόλη για επαρχίες του Θρόνου στην Ευρώπη ή στην Αμερική και Αυστραλία. Αυτός ήταν ο κανόνας. Ο κανόνας αυτός τώρα αντιστράφηκε και μας επιτρέπει μια δεύτερη ανάγνωση και προπαντός μια διαφορετική ερμηνεία.Υπάρχει όμως και μια καινοτομία η οποία δεν έχει προηγούμενο στα χρονικά του Πατριαρχείου. Ο Εμμανουήλ είναι ο πρώτος Χαλκηδόνος που δεν έχει γεννηθεί επί Τουρκικού εδάφους. Μπορεί να απέκτησε την Τουρκική Υπηκοότητα αλλά δεν είναι γηγενής. Και η απόφαση του Πατριάρχη να κάνει αυτή την επιλογή κάποιους δυσαρέστησε. Κυρίως τους γεννημένους στην Πόλη Αρχιερείς οι οποίοι φυλάττουν καρτερικά Θερμοπύλες αλλά όταν έρχεται η ώρα να πιουν νερό όλο κάποιος άλλος τους παίρνει τη θέση.
Είναι ολοφάνερο ότι ο Πατριάρχης προβαίνει σε όλες αυτές τις καινοτόμες αποφάσεις για να ορίσει από τώρα τους κανόνες για την επόμενη μέρα και να καθορίσει τα πλαίσια μέσα στα οποία θα διεξαχθεί «το παιχνίδι της διαδοχής» του, είτε θα είναι παρών σε αυτή, είτε όχι!
Η μετά τον Βαρθολομαίο εποχή μπορούμε πάντως, να πούμε χωρίς να παρεξηγηθούνε ότι ξεκίνησε ήδη με την μετάθεση του Γαλλίας Εμμανουήλ στην Γεροντική,πρώτη τη τάξει Μητρόπολη του Πατριαρχείου, την Μητρόπολη Χαλκηδόνος.
Αναλύσαμε με εκτενές ρεπορτάζ, προ μηνός περίπου, όλα εκείνα τα στοιχεία που οδήγησαν τον Πατριάρχη να προβεί σε αυτή την εκλογή-έκπληξη. Και σήμερα θα ολοκληρώσουμε τον συλλογισμό μας.
Κατ’ αρχάς οι αποφάσεις του Πατριάρχη Βαρθολομαίου δεν είναι τυχαίες! Όλα γίνονται με πρόγραμμα. Και την μετάθεση αυτή την ετοίμαζε από καιρό.
Μετά την απόφαση του Εμμανουήλ να μην περάσει από τη δοκιμασία της εκλογής για την Αρχιεπισκοπή Αμερικής -αφού το lobbying που ανέπτυξε ο Ελπιδοφόρος κινήθηκε με μεγάλη ταχύτητα και αποτελεσματικότητα και τον επέβαλε ως το απόλυτο φαβορί για την Αμερική – ο Εμμανουήλ έκανε μεν πίσω αλλά δεν απογοητεύτηκε!Όταν έχεις …μπάρμπα στην Κορώνη, πρέπει να μάθεις να περιμένεις την επόμενη ευκαιρία.
Και επειδή ο Πατριάρχης είναι εξυπνότερος κατά πολλά έτη φωτός από τους επιτελείς του,πρότεινε στον Εμμανουήλ να αποσυρθεί με επίσημη δήλωση από την υποψηφιότητα της Αμερικής- δεδομένου άλλωστε ότι ο Εμμανουήλ είχε μείνει μόνος του να προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν είναι… ελέφαντας και όχι μόνον- γιατί είχε γι’ αυτόν άλλα σχέδια!
Και όταν το λέει αυτό ο ίδιος ο Πατριάρχης δεν έχεις λόγους να το αμφισβητείς.
Από τότε και μετά, τα σενάρια φούντωναν για το τι μέλλει γενέσθαι με τον Εμμανουήλ.
Όλοι θεωρούσαν βέβαιο ότι θα καταλάμβανε κάποια στιγμή θέση Γεροντικής Μητροπόλεως. Αρχικά ακουγόταν η Μητρόπολη Εφέσου αλλά όταν βρέθηκε τρόπος και αρκετοί λόγοι για να «ροκανίσουν» την καρέκλα του Χαλκηδόνος Αθανασίου, ο Εμμανουήλ προκρίθηκε απο τον Πατριάρχη και την …κλειστή κάστα συμβούλων που τον περιβάλλει, ως ο ιδανικός επόμενος για τη θέση αυτή.
Άλλωστε, κατά την εισήγησή του προς την Σύνοδο για να τον εκλέξουν παμψηφεί -όπως συνηθίζεται άλλωστε από τους 12 Συνοδικούς Ιεράρχες- ο Πατριάρχης αυτά που είπε για να οδηγήσει την Σύνοδο στην ετυμηγορία του θα μπορούσαν να βρουν πλήρη εφαρμογή και σε άλλους Αρχιερείς, οι οποίοι έχουν προσφέρει τα ίδια ή και πολύ περισσότερα στο Φανάρι και στον ίδιο τον Πατριάρχη, χωρίς να περιμένουν ανταλλάγματα ή να πάρουν έστω την ανάλογη ανταμοιβή τους. Και όμως ούτε στον ύπνο τους δεν έχουν δει οι Ιεράρχες αυτοί να εκλέγονται σε Γεροντική Μητρόπολη.Ούτε έχουν τολμήσει να το θέσουν.
Και αν ένας από τους λόγους εκλογής του Εμμανουήλ σε Χαλκηδόνος ήταν το ότι έγραφε λόγους και εισηγήσεις στον Πατριάρχη (όπως ο μας είπαν ότι είπε ο ίδιος ο Πατριάρχης προς τους Συνοδικούς όταν τον πρότεινε), τότε τι έπρεπε να κάνει για τον Φιλαδελφείας Μελίτωνα που πέρασε όλα τα νειάτα του γράφοντας και υπηρετώντας τόσο τον Πατριάρχη Δημήτριο όσο και τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο;Λέμε τώρα….
Αλλά ο Μελίτων είναι πλέον εκτός… κλειστής κάστας.Το Φανάρι μετά την ομόψυχη πορεία όλων των Ιεραρχών του καθ´ολη την Πατριαρχία Δημητρίου αλλά και τα πρώτα δέκα χρόνια του Πατριάρχη Βαρθολομαίου,πέρασε και πάλι στην δίνη του διχασμού και της διαίρεσης της άυλης του, ευτυχώς όχι εμφανώς αλλά ευδιακρίτως.
Αλλά, έτσι πορευόταν πάντα το Φανάρι. Ήταν χωρισμένο και διχασμένο σε ομάδες και ομαδούλες. Το ίδιο ισχύει και τώρα. Ωστόσο δεν είναι της ώρας να το αναλύσουμε αυτό. Άλλος λόγος, άλλης γραφής μας.
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ενώ προσπάθησε κάποιες φορές να ενώσει τα διεστώτα,δεν τα κατάφερε γιατί δεν ήταν πάντα αντικειμενικός στις αποφάσεις του. Παρασύρεται και αυτός ανθρωπίνως και κλείνει προς την πλευρά εκείνη, από την οποία θεωρεί ότι δεν θα του ασκηθεί κριτική για τις όποιες αποφάσεις του ή δεν …κινδυνεύει! Με ο,τι αυτό συνεπάγεται.
Ο Πατριάρχης θέλει να περάσει και να επιβάλλει μέσα από τις αποφάσεις του κάποια πράγματα, τα οποία δεν φαίνονται πάντα δια γυμνού οφθαλμού. Χρειάζονται ειδική ανάλυση, όπως αυτή που επιχειρούμε εμείς αυτή τη στιγμή, χωρίς να λέμε τα πράγματα με τρόπο ωμό αλλά με την επικάλυψη και την διάκριση που πρέπει να έχουν.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος αποφάσισε να ανανεώσει την Πατριαρχική Αυλή και να προβεί σε μια σειρά εκλογών, προαγωγών και μεταθέσεων.
Ο πρώτος που προήχθη από την Αυλή ήταν προ διετίας ο Αρχιμ. Βενιαμίν, ο οποίος ήταν για πολλά χρόνια (2002-2019) ο Μέγας Εκκλησιάρχης του Πατριαρχείου.
Το 2019 ο Πατριάρχης εκτιμώντας την προσφορά του και την αφοσίωση του στον θεσμό, τον εξέλεξε Βοηθό Επίσκοπο, υπό τον τίτλο Τράλλεων.
Η έκπληξη όμως, ήλθε δύο χρόνια μετά,με την εκλογή του πρώην Μ. Αρχιμ. Βησσαρίωνα, ο οποίος στη Σύνοδο του Φεβρουαρίου εξελέγη Μητροπολίτης Ισπανίας -μετά την μετάθεση του Ισπανίας Πολυκάρπου στην Ιταλία για τους γνωστούς λόγους.
Τη θέση του Βησσαρίωνα στο Φανάρι ανέλαβε ο Αρχιμ. Αγαθάγγελος. Από Καστοριά ορμώμενος και αυτός, για να συνεχίσει την λαμπρή παράδοση της παρουσίας νέων φερέλπιδων κληρικών από τη Μακεδονία μας στο Φανάρι.
Η προαγωγή ωστόσο των τεσσάρων πλέον προβεβλημένων στελεχών της Πατριαρχικής Αυλής του Μ. Πρωτοσυγκέλλου Ανδρέα, σε Μητροπολίτη Σαράντα Εκκλησιών, του Αρχιγραμματέως Ιωακείμ, σε Μητροπολίτη Προύσης, του Μ. Αρχιδιακόνου Θεοδώρου σε Πρωτοσύγκελλο και του Υπογραμματέως Γρηγορίου σε Αρχιγραμματέα, αλλάζει άρδην το σκηνικό του Φαναρίου και δημιουργείται η νέα γενιά Ιεραρχών και λοιπών κληρικών που θα αναλάβουν στα χέρια τους το μέλλον του Οικουμενικού Θρόνου.
Υπογραμματέας ανέλαβε ο Διάκονος Βοσπόριος μορφωμένος και καλλίφωνος κληρικός. Αρχιδιάκονος ανέλαβε ο μέχρι πρότινος διευθυντής του Ιδιαίτερου Πατριαρχικού γραφείου π. Παίσιος Κοκκινάκης,εξ Ίμβρου,ήσυχος και διακριτικός κληρικός,ενώ νέος διευθυντής του γραφείου του ανέλαβε ο διάκονος Αέτιος από Καβάλα, ο οποίος «προωθείται» από τον καθηγητή κ. Κωνσταντίνο Δεληκωνσταντή, σύμβουλο του Πατριάρχη και διευθυντή του Α ´ Πατριαρχικού γραφείου.
Αν θέλουμε να αναλύσουμε τα τελευταία γεγονότα – όχι άγνωστα στην ιστορία του Φαναρίου- πρέπει να σταθούμε στα σημεία εκείνα που οδήγησαν τον Πατριάρχη να πάρει αυτές τις αποφάσεις, δεδομένου ότι δεν κάνει τίποτα στην τύχη!
Οι αλλαγές στην αυλή ήταν αναμενόμενες αφού έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από την προηγούμενη αλλαγή φρουράς.
Η προαγωγή του μέχρι τώρα Μ. Πρωτοσυγκέλλου Ανδρέα ήταν κάτι που το περιμέναμε οι φίλοι του από καιρό.
Και οποτεδήποτε γινόταν αυτή θα συμπαρέσυρε και τις προαγωγές των υπολοίπων της Πατριαρχικής Αυλής, όπως ακριβώς συνέβη τώρα.
Ο π. Ανδρέας είναι ένας υποδειγματικός κληρικός και τα 22 έτη που βρίσκεται στο Φανάρι( από το 1999)υπηρέτησε τον Πατριάρχη πιστά, αφοσιωμένα και εχέμυθα. Πολλές φορές έγινε ο… σάκκος του μποξ, αφού πολλά πράγματα που προέκυπταν αιφνιδίως ή από παραλείψεις άλλων μέσα στο Φανάρι τα αντιμετώπιζε ο Ανδρέας με τρόπο αποτελεσματικό πριν καν φτάσουν στον Πατριάρχη και προτού να εκδηλωθεί η Πατριαρχική οργή εναντίον των υπαιτίων.
Φρόντιζε να είναι «τα πάντα τοις πάσι» και να δείχνει προς τα έξω μια πολιτισμένη εικόνα, χωρίς να χάσει το Φαναριώτικο αρχοντικό ύφος που σωστά μυήθηκε σε αυτό και το εφήρμοσε.
Δεν είναι τυχαίο που απο τότε που πέρασε το κατώφλι του Φαναρίου μέχρι σήμερα όλοι μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον Ανδρέα και οι όποιες αντιπάθειες που μπορεί να δημιούργησε δεν χρεώθηκαν ποτέ στον ίδιο,αλλά σε αυτούς που τις προκάλεσαν.
Πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί ο Πατριάρχης δεν πρότεινε να εκλεγεί ο Ανδρέας σε μία πιο προβεβλημένη Μητρόπολη. Αλλά ο Πατριάρχης από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα ηνία του Πατριαρχείου, θέλησε να ζωντανέψει μία-μία, όλες τις Μητροπόλεις της πάλαι ποτέ κραταιάς και ισχυρής Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως, αναβιώνοντας την παλαιά αίγλη της .
Προς την επίτευξη τιυ σκοπού αυτού εξέλεξε από τα πρώτα έτη της Πατριαρχίας του νέους φερέλπιδες Ιεράρχες που θα ζωντάνευαν τα ιερά θυσιαστήρια και θα έφερναν το μήνυμα μιας καλύτερης εποχής για το Πατριαρχείο μας. Είδαμε Μητροπόλεις όπως η Μυριοφύτου και Περιστάσεως, η Σασίμων, η Καλλιουπόλεως, η Σηλυβρίας, η Αδριανουπόλεως, η Προύσης που τις είχαμε ξεχάσει να αποκτούν και πάλι υπόσταση και να έχουν τους νέους ποιμενάρχες τους και να ακούγονται οι τίτλοι και να μνημονεύονται όλοι εκείνοι που ποίμαναν σε καλύτερες περιστάσεις τις ιερές αυτές επάλξεις του Οικουμενικού Θρόνου.
Και η Μητρόπολη Σαράντα Εκκλησιών είναι μια ιστορική Μητρόπολη του Θρόνου η οποία δικαιούται να ξαναζήσει τις μεγάλες ιστορικές στιγμές που της αναλογούν.
Η Μητρόπολη Προύσης, είχε αρχίσει να οργανώνεται απο τα έτη που την εποίμανε ο νυν Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος και στη συνέχεια ο νυν Ίμβρου και Τενέδου Κύριλλος το λίγο χρονικό διάστημα που έμεινε μέχρι την εκλογή του στον γενέθλιο τόπο του Πατριάρχη μας.
Πρόκειται δηλαδή, για μια Μητρόπολη που διαθέτει κάποια οργάνωση αφού δύο δραστήριοι και δημιουργικοί Αρχιερείς- Ελπιδοφόρος και Κύριλλος- έχουν αφήσει το αποτύπωμα τους.
Η εκλογή του Αρχιγραμματέως Ιωακείμ σε Προύσης έχει το δικό της συμβολικό χαρακτήρα, αφού ο δραστήριος και ευγενικός αυτός κληρικός καλείται να συνεχίσει το έργο των προκατόχων του.
Ο Ιωακείμ ως Αρχιγραμματεύς υπήρξε άνθρωπος του καθήκοντος πάντα διακριτικός και αποτελεσματικός! Και τώρα που έφτασε το πλήρωμα του χρόνου ο Πατριάρχης τον προήγαγε σε Μητροπολίτη Προύσης την οποία ποίμαναν κάποτε μεγάλες φυσιογνωμίες Ιεραρχών του θρόνου.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης πάντως είχε το σχέδιο του για τον νέο Μητροπολίτη Σαράντα Εκκλησιών Ανδρέα.Οι πληροφορίες μας λένε ότι ο Ανδρέας σε ανύποπτο χρόνο είχε πει στον Πατριάρχη του ότι « όταν φτάσει η ώρα να με πάτε κάπου αλλού να θυμάστε ότι θέλω να παραμείνω στο Φανάρι. Πουθενά αλλού δεν θα είμαι ο εαυτός μου παρά εδώ κοντά σας».
Και ο Πατριάρχης το θυμόταν αυτό και τον προήγαγε σε Μητροπολίτη 40 Εκκλησιών.
Οι ίδιες έγκυρες πληροφορίες μας λένε ότι ο Πατριάρχης, εκτός των ποιμαντικών καθηκόντων του στο μετερίζι που αναλαμβάνει, θα του αναθέσει και κάποια επιπλέον καθήκοντα παρά τω Πατριάρχη, για να συμπαρίσταται και να διευκολύνει τον Πατριάρχη μας, στα πολυεύθυνα καθήκοντα του και στην ιερή αποστολή του.
Το Φανάρι έχει ανάγκη από άξιους και ικανούς κληρικούς, ιδιαιτέρως αυτά τα δίσεκτα χρόνια.
Αλλά και αυτοί που διαδέχθηκαν τον Ανδρέα στην Πρωτοσυγκελλία ο π. Θεόδωρος , μέχρι τώρα Αρχιδιάκονος και τον Ιωακείμ στην Αρχιγραμματεία ο π. Γρηγόριος, μέχρι τώρα Υπογραμματέας είναι ικανοί κληρικοί οι οποίοι δοκιμάστηκαν στις προηγούμενες θέσεις τους για να περάσουν στο επόμενο στάδιο . Ο Πατριάρχης περιμένει πολλά από αυτούς και κάθε μέρα που περνά θα τους το υπενθυμίζει.
Κάπως έτσι ερμηνεύουμε τις προαγωγές στο σεπτό Κέντρο της Ορθοδοξίας, όσο μας επιτρέπεται να εξωτερικεύσουμε τις σκέψεις μας αυτές. Μέσα στο διάβα των αιώνων το ιστορικό και πολυμαρτυρικό Φανάρι έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο, τόσο πνευματικό-εκκλησιαστικό, όσο και εθνικό. Ανέκαθεν το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία, ήταν και είναι η καθαγιασμένη μήτηρ και φιλόστοργος τροφός του Γένους των Ρωμιών.
Το Φανάρι είναι ο θεματοφύλακας της «πανιέρου παραδόσεως της πίστεως, της αγάπης και της ελπίδος» (Πατριάρχης Βαρθολομαίος) και ο αειφεγγής φάρος της μαρτυρίας του Ιησού Χριστού στον κόσμο «έργω και λόγω». Προσβλέπουμε με ελπίδα στην Πρωτόθρονη Εκκλησία και στον Ηγούμενό της. Και ευχόμαστε οι προαγωγές, οι εκλογές, οι επιλογές, οι αποφάσεις, οι ενέργειες, όλα όσα εκπηγάζουν από το Φανάρι να είναι πάντα σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας, με την αιωνόβια ιστορική του πορεία, με το πνεύμα και το ήθος του Μεγάλου Μοναστηριού, την αγαπητική και θυσιαστική του διακονία προς το απανταχού της γης Χριστεπώνυμο πλήρωμα.
