Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο Google NewsΌπως όλα δείχνουν, την θέση του Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας θα αναλάβει ως μέλος της νέας κυβέρνησης συνασπισμού ο Κρίστιαν Λίντνερ, πρόεδρος του κόμματος των «Φιλελευθέρων», FDP. Λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία αυτής της είδησης, τα γερμανικά μέσα άρχισαν να κάνουν λόγο για τον «φόβο των Ελλήνων» για έναν δεύτερο «Βόλφγκανγκ Σόιμπλε» που έρχεται να αναλάβει μια θέση- κλειδί τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
«Τι έπρεπε να υπομείνει ο Σόιμπλε, λόγω των σκληρών μέτρων λιτότητας που είχαν επιβληθεί επί θητείας του στην Ελλάδα; Σκίτσα που τον παρουσίαζαν ως Δράκουλα, φωτομοντάζ που τον παρουσίαζαν ως αξιωματικό των SS και διαδηλωτές που του έστησαν μια συμβολική αγχόνη στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα», αναφέρει πρόσφατο άρθρο στον ιστότοπο της Ένωσης Συντακτών Γερμανίας.
«Ο διάδοχός του, Κρίστιαν Λίντνερ, μπορεί να μην έχει ακόμα να αντιμετωπίσει τέτοιο μίσος από τους Έλληνες, αλλά σίγουρα αντιμετωπίζεται ήδη με καχυποψία. Το ότι είχε χαρακτηρίσει κάποτε τον Σόιμπλε “επιεική” δεν ξεχνιέται», αναφέρει το άρθρο.
«Τότε, ο πολιτικός του FDP ζήτησε να πεταχτεί η χώρα από την ευρωζώνη. Αυτό ήταν και το σχέδιο του Σόιμπλε. Όμως απέτυχε λόγω της αντίρρησης της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ», θυμούνται τα γερμανικά μέσα.
Η Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης- Η «εμμονή» του Κρίστιαν Λίντνερ
Πράγματι, έως και το 2017, ο Κρίστιαν Λίντνερ δήλωνε σε συνέντευξή του στο Politico ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να μείνει εκτός Ευρωζώνης, παραμένοντας ωστόσο στην ΕΕ.
«Αυτόν τον μήνα οι χώρες του ευρώ υποσχέθηκαν να καταβάλουν περαιτέρω δισεκατομμύρια βοήθεια στην Αθήνα. Ποια είναι η γνώμη σας για τη συμφωνία;» είχαν ρωτήσει οι δημοσιογράφοι τον Λίντνερ.
«Δεν υπάρχει λύση και πραγματική πρόοδος», είχε απαντήσει ο Φιλελεύθερος ηγέτης. «Η αποδοχή της συμφωνίας αποτελεί περιφρόνηση του κοινοβουλίου μας, που δεν ερωτήθηκε ξανά γι’ αυτό […] . Αν η Ελλάδα δεν αντέχει τα χρέη της, όπως λέει το ΔΝΤ, τότε πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Το κούρεμα πρέπει να συνδυαστεί με τουλάχιστον μια προσωρινή έξοδο από την ευρωζώνη», είχε τονίσει.
Όσον αφορούσε το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους χωρίς να χρειαστεί η χώρα μας να φύγει από το ευρώ, ο Λίντνερ επέμενε: «Αυτό παράγει ηθικό κίνδυνο . Στη συνέχεια, για παράδειγμα, οι Πορτογάλοι θα αναρωτιούνταν γιατί υπέστησαν όλα αυτά, ενώ άλλοι μπορούν να λάβουν ελάφρυνση χρέους αλλά και να παραμείνουν στο ευρώ. Πρέπει να καταστεί σαφές ότι η ελάφρυνση του χρέους είναι κάτι άλλο. Η έξοδος από το ευρώ στην πραγματικότητα δεν είναι εύκολη».
«Δηλαδή προτείνετε να βγει η Ελλάδα από το ευρώ, τουλάχιστον προς το παρόν;», επερωτήθη, για να απαντήσει: «Αυτό είχαν αποφασίσει ουσιαστικά οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών το 2015 – μέχρι που οι αρχηγοί των κυβερνήσεων το ακύρωσαν. Φυσικά, η Ελλάδα πρέπει να μπορεί να παραμείνει ταυτόχρονα στην ΕΕ. Αυτό πρέπει να εδραιωθεί εκ νέου στις συνθήκες».
Ο Λίντνερ εξαπέλυε περαιτέρω κριτική κατά της ένωσης CDU/CSU υπό την Καγκελάριο Μέρκελ, τονίζοντας ότι «Εάν το FDP βρισκόταν τώρα στο Κοινοβούλιο, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι θα υπήρχε έντονη συζήτηση για το ζήτημα ότι δεν τηρείται εδώ ένα ψήφισμα της Βουλής».
Υπέρμαχος της Ευρώπης «δύο ταχυτήτων», ο Λίντνερ υποστήριζε τότε ότι οι αυστηρότεροι κανόνες δεν θα οδηγούσαν την ΕΕ μακροπρόθεσμα σε διάλυση. «Μακροπρόθεσμα, μια ενωμένη Ευρώπη δεν έχει μέλλον», είχε πει χαρακτηριστικά.
Σε διεθνές επίπεδο και πέραν της «ανησυχίας» των Ελλήνων που αναφέρουν τα γερμανικά μέσα, ο Λίντνερ έχει αντιμετωπίσει κριτική, ακριβώς για τις απόψεις του επί της δημοσιονομικής πολιτικής στην Ευρώπη. Δύο μεγάλοι επικριτές του είναι ο Αμερικανός οικονομολόγος Joseph Steglitz και ο Brετανός Adam Tooze, υπέρμαχοι της «κεϋνσιανής» πολιτικής. Απαντώντας πρόσφατα στις επικρίσεις τους μέσω Instagram, ο Λίντνερ τους αποκάλεσε «οικονομολόγους του χρέους» και επιβεβαίωνε ξανά τη δέσμευσή του για σταθερότητα της δημοσιονομικής πολιτικής στην Ευρώπη, αλλά και στη Γερμανία εσωτερικά.
Μέχρι και σήμερα αμετακίνητος
Όλα αυτά τα χρόνια ο Λίντνερ έχει υπάρξει αμετακίνητος στις θέσεις του για την ευρωπαϊκή δημοσιονομική πολιτική. Σε άλλες πρόσφατες αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Φιλελεύθερος ηγέτης τόνιζε ξανά ότι ««Εάν η ΕΚΤ εγκλωβιστεί στη δημοσιονομική πολιτική των υπερχρεωμένων χωρών, θα έχει λίγα μέσα για να καταπολεμήσει τον πληθωρισμό», σχολιάζοντας ότι και οι παράγοντες χάραξης πολιτικής εντός Γερμανίας υποτιμούν επίσης τους κινδύνους του πληθωρισμού.
Ποιες είναι όμως οι προτεραιότητές του, καθώς καλείται να αναλάβει επιτέλους το πολυπόθητο γι’ αυτόν γερμανικό υπουργείο οικονομικών;
Όπως έχει επισημάνει ο ίδιος, πρώτη του προτεραιότητα αναλαμβάνοντας το γερμανικό ΥΠΟΙΚ θα είναι η βελτίωση του περιβάλλοντος για τις γερμανικές επιχειρήσεις. Η πολιτική του ατζέντα περιλαμβάνει μειώσεις φόρων και άλλων βαρών για τις εταιρείες, καθώς και πιο «σφικτές» δημοσιονομικές πολιτικές.
Η γερμανική Zeit δημοσίευσε πρόσφατα ότι «O Λίντνερ θα πρέπει να απαλλαγεί από τη mission impossible (επικίνδυνη αποστολή) της εφαρμογής της προκατακλυσμιαίας δημοσιονομικής του πολιτικής στη σημερινή οικονομική κατάσταση».
Είναι ένα crash test που ούτε η Γερμανία ούτε η Ευρώπη μπορεί να αντέξει», ανέφερε χαρακτηριστικά το άρθρο, δίνοντας εμμέσως «δικαιολογητικά» για όσους ανησυχούν για τον ρόλο που θα διαδραματίσει από θέσεώς του ο Λίντνερ σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
«Κανείς δεν μιλά πια για Grexit, αλλά…»
«Ομολογουμένως, κανείς δεν μιλά πια για Grexit. Όμως ο Λίντνερ θα έχει σημαντικό λόγο όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συζητά τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας της ΕΕ τους επόμενους μήνες», αναφέρεται και στο άρθρο της γερμανικής Ένωσης Συντακτών, που ανέδειξε τον «τρόμο» των Ελλήνων προ του επικείμενου διορισμού του Λίντνερ.
«Ο Λίντνερ είναι υπέρμαχος μιας αυστηρής πορείας σταθερότητας όσον αφορά τους στόχους για το έλλειμμα και το χρέος. Δεν σκέφτεται επίσης τίποτα για ευρωομόλογα, με άλλα λόγια μια “ένωση χρέους”», επιβεβαιώνουν οι γερμανικές πηγές.
Πώς βλέπουν, όμως, τα ίδια τα γερμανικά μέσα τις προοπτικές της Ελλάδας στην ΕΕ επί Λίντνερ; Το άρθρο κλείνει ως εξής:
«Στην μετά Μέρκελ εποχή, η βαρύτητα της Γερμανίας στην ΕΕ μπορεί να μειωθεί. Χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία θα αποκτήσουν μεγαλύτερη επιρροή. Η Ελλάδα είναι πιθανό να “στοιχηματίζει” και σε αυτό».
«Οι παρατηρητές αναμένουν ότι στη συζήτηση για τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας θα αναπτυχθεί μια «νότια συμμαχία» από τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Κύπρο και την Ελλάδα. Ο κοινός παρονομαστής αυτών των χωρών δεν είναι μόνο η γεωγραφική τους θέση στη νότια Ευρώπη. Είναι επίσης οι έξι χώρες της ΕΕ με τα υψηλότερα επίπεδα χρέους».
