Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο Google News
ΜΜΕ ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ – Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΜΕ
Μέρος 7ον
Στις αρχές του 1987, η ελεύθερη πειρατική Ραδιοφωνία κάνει και πάλι δυναμικά την εμφάνισή της, παρά το κυνηγητό που δέχεται καθημερινά, ενώ ο Δήμος Αθηναίων ετοιμάζεται να κάνει την επανάστασή του και να δημιουργήσει τον πρώτο δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό, και αργότερα να προχωρήσει στη δημιουργία τηλεοπτικού σταθμού.
Ο Δημήτρης Μαρούδας κυβερνητικός εκπρόσωπος διαμηνύει ότι θα καταρρίψει και δορυφόρους που θα επιχειρήσουν να μεταδώσουν ραδιοτηλεοπτικό σήμα. Οι παραδοσιακοί εκδότες ετοιμάζονται να κάνουν και αυτοί την επανάστασή τους.
Γράφει ο Ξενοφών Α. Ξενοφώντας
Ο Κοσκωτάς όμως κάνει την δική του επανάστασή, με το κτήριο που στεγάζει τις εκδοτικές του επιχειρήσεις και φεύγει από την Βουκουρεστίου, ρίχνοντας και τη «βόμβα» της εποχής. Τον Μάρτιο του 1987, ο Κοσκωτάς αγοράζει από την Ελένη Βλάχου την «Καθημερινή», τη σημαντικότερη εφημερίδα της ελληνικής κεντροδεξιάς.
Εδώ να σημειώσουμε ότι η Ελένη Βλάχου δεν έχει επανεκδώσει την Μεσημβρινή μετά τη μεταπολίτευση την οποία έχει μεταβιβάσει και εκδίδει ο πρώην συνιδιοκτήτης της «Ελευθεροτυπίας»,Χ. Σιαμαντάς. Ο ίδιος το 1982 τη μεταβιβάζει στον όμιλο Βαρδηνογιάννη που μπαίνει και αυτός δυναμικά στον Τύπο, με τα γραφεία Πανεπιστημίου 10. Και παρά το γεγονός ότι ο όμιλος Βαρδινογιάννη εκείνη την εποχή είχε εξαιρετικές σχέσεις με τον Ανδρέα Παπανδρέου και το στενό περιβάλλον του, η Μεσημβρινή παρέμεινε εφημερίδα της κεντροδεξιάς, αν και πολλοί δημοσιογράφοι ανήκαν στην κεντροαριστερά, μιλάμε για το 1980 με διευθυντή τον Τάκη Λαμπρία και εκδότη το Χ. Σιαμαντά. Μεταξύ των δημοσιογράφων ήταν τότε και ένα νεαρό κορίτσι : Η Έλλη Σταη, αργότερα τα παλικάρια «σφάζονταν» στην ποδιά της!
Στη «Γραμμή ΑΕ» του Κοσκωτά εργάζονται κορυφαίοι Έλληνες δημοσιογράφοι, συγγραφείς, παρουσιαστές και διανοούμενοι, όπως, ενδεικτικά: Θέμος Αναστασιάδης, Αλέξης Παπαχελάς, Γιάννης Ρουμπάτης, Θοδωρής Καλούδης, Μάνος Χατζιδάκις, Χάρρυ Κλυνν Δημήτρης Κωνσταντάρας κλπ. .
Εντωμεταξύ η πίεση από την αντιπολίτευση και την κοινωνία για να δοθεί άδεια λειτουργίας Ραδιοφωνικών σταθμών είναι πλέον επιτακτική. Η κυβέρνηση όμως κωφεύει. Ο Δήμαρχος πλέον Αθηναίων Μιλτιάδης Έβερτ αψηφώντας τον κίνδυνο στις 21 Μαΐου 1987 βγάζει στον αέρα τον πρώτο δημοτικό Ραδιοφωνικό σταθμό, που εκπέμπει μέσα από το κτήριο του Δημαρχείου στην οδό Λιοσίων με την κεραία στο δώμα του δημαρχείου με την ονομασία «Αθήνα 98,4» ο σταθμός της πόλης.
Διευθυντής, ο Γιάννης Τζαννετάκος με μια ομάδα νέων δημοσιογράφων που αργότερα έγιναν φίρμες και στο τηλεοπτικό στερέωμα. Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά ονόματα στα πρώτα τους βήματα αλλά θα αδικήσω κάποιους που σήμερα παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στα ΜΜΕ γι΄αυτό και δεν θα αναφέρω ονόματα.
Η κεραία του Αθήνα 9,84 μεταφέρθηκε διαδοχικά στο ύψος του Λυκαβηττού, όπου αργότερα δόθηκε κυριολεκτικά μάχη για τη διατήρησή της σε σύγκρουση με τα ΜΑΤ της κρατικής εξουσίας και τελικά βρέθηκε στο ραδιοπάρκο κεραιών του Υμηττού.
Στη συνέχεια δημιουργήθηκαν οι δημοτικοί ραδιοφωνικοί Σταθμοί Πειραιά και Θεσσαλονίκης από τους δημάρχους Ανδρέα Ανδριανόπουλο και Σωτήρη Κούβελα παρά τις διώξεις που δέχτηκαν, ενώ οι πειρατικοί σταθμοί διαφόρων πολιτών και ομάδων διέσχιζαν με τα ερτζιανά τον Αττικό ουρανό, αλλά και πόλεις της περιφέρειας.
Η αντίστροφη μέτρηση για την ελεύθερη ραδιοφωνία είχε αρχίσει. Η ΝΔ είχε κάνει σημαία την αδειοδότηση της Ραδιοτηλεόρασης μόλις έρθει στην εξουσία.
Οι πληροφορίες που έχουν οι παραδοσιακοί εκδότες, είναι ότι ο Κοσκωτάς ετοιμάζεται να μπει δυναμικά και στα ηλεκτρονικά μέσα, με έμφαση στα ερτζιανά, ενώ δείχνει μεγάλη οικονομική ρευστότητα.
Οι εκδότες λοιπόν, των υπόλοιπων εφημερίδων, βλέποντας τη ραγδαία άνοδο του, άρχισαν να πανικοβάλλονται. Η εντυπωσιακή ρευστότητα του Κοσκωτά και η γιγάντωση της Τράπεζας Κρήτης, η συνεχής εξαγορά εφημερίδων και περιοδικών μαζί με την ίδρυση νέων, και η προσέλκυση κορυφαίων δημοσιογράφων λόγω των υψηλών μισθών που προσέφερε η «Γραμμή ΑΕ», έκανε τους εκδότες να φοβούνται ότι στόχος του Κοσκωτά ήταν να τους οδηγήσει στον αφανισμό.
Την 1η Αυγούστου 1987 όλες σχεδόν οι μη ελεγχόμενες από τον Κοσκωτά ημερήσιες πολιτικές εφημερίδες δημοσιεύουν ανοιχτή επιστολή 5 εκδοτών στον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου, εναντίον του «φαινομένου Κοσκωτά». Οι 5 εκδότες ήταν ο Χρήστος Λαμπράκης («Τα Νέα. «Το Βήμα»), ο Γιώργος Μπόμπολας («Έθνος»), ο Χρήστος Τεγόπουλος («Ελευθεροτυπία»), ο Γιώργος Κουρής («Αυριανή») και ο Άρης Βουδούρης («Ελεύθερος Τύπος»): χαρακτηριστικά, οι 4 από αυτούς, με την εξαίρεση του Βουδούρη, ήταν εκδότες φιλοΠΑΣΟΚικών εφημερίδων, ενώ και ο Βουδούρης που τότε εξέδιδε τον δεξιό και αντιπαπανδρεϊκό «Ελεύθερο Τύπο» είχε ξεκινήσει ως οπαδός του Ανδρέα Παπανδρέου.
Στην επιστολή τους, οι εκδότες ανέφεραν ότι: «η έννομη κατάχρηση των δυνατοτήτων που προσφέρει σε ιδιώτες η ιδιοκτησία ενός τραπεζικού οργανισμού έλαβε τόσο σοβαρές διαστάσεις, ώστε να μετατίθεται το θέμα από επιχειρηματική επέκταση σε κίνδυνο για τους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας».
Παρά τις διαμαρτυρίες των εκδοτών ο Γιώργος Κοσκωτάς χτίζει την αυτοκρατορία του. Ακόμη και ο Λευκός Οίκος τον προσκαλεί στην Ουάσινγκτον με πρόεδρο τον Ρόναλντ Ρήγκαν. Και εδώ είναι το πρώτο λάθος που αποδεικνύεται και μοιραίο.