Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο Google News«Δεν μπορούσα να κοιμηθώ τις νύχτες, δεν αξίζω να χαρώ και εγώ;»
Ο Γρηγόρης Πολυχρονίδης προχώρησε σε μια εξομολόγηση καρδιάς. Μιλώντας στην κάμερα του Πρωινού του ANT1, κατήγγειλε ότι έπεσε θύμα ψυχολογικής βίας στο Τόκιο. Ο Παραολυμπιονίκης, χωρίς να μασάει τα λόγια του, ζήτησε ανοιχτά την απομάκρυνση του συγκεκριμένου ανθρώπου, καθώς δεν μπορεί άλλο να βασανίζεται.
Ο Γρηγόρης Πολυχρονίδης κατέκτησε δύο μετάλλια στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο στο μπότσια. Το αργυρό στο μικτό ατομικό και το χάλκινο στα μικτά ζευγάρια της κατηγορίας BC3.
Αναλυτικά όσα είπε ο Πολυχρονίδης
«Αποτελεί μεγάλη τιμή, χαρά και ευτυχία για μένα το ότι τα κατάφερα και όλοι οι κόποι όλων αυτών των ετών απέδωσαν καρπούς. Γύρισα με δύο μετάλλια. Είναι το πέμπτο και το έκτο μου μετάλλιο σε Παραολυμπιακούς Αγώνες. Ασφαλώς συνεχίζουμε ακόμα πιο δυνατά. Θα κάνω τα πάντα μαζί με τη γυναίκα μου που αγωνιζόμαστε μαζί για να κερδίσουμε και άλλα μετάλλια.
Μου ασκήθηκε ψυχολογική βία και μάλιστα λίγο πριν ξεκινήσει το αγώνισμα των ζευγαριών. Μόλις την προηγούμενη μέρα είχα κερδίσει το ασημένιο μετάλλιο στο ατομικό αγώνισμα. Αγωνιζόμουν 8 μέρες συνεχόμενα και το να γίνεται αυτό, να μου ασκείται εμένα ψυχολογική βία, μετά από τόσα χρόνια πορείας, με τόσες νίκες, τόσα μετάλλια, τόσες διακρίσεις, αυτό το πράγμα λίγο πριν τον αγώνα είναι απαράδεκτο.
Πραγματικά ζητάω την απομάκρυνση αυτού του ανθρώπου, γιατί εγώ δεν είναι δυνατόν να γυρίζω πίσω με δύο μετάλλια και να μη μπορώ να το χαρώ. Να μη μπορώ να χαρώ την οικογένειά μου.
Τις νύχτες δεν κοιμόμουν, σκεφτόμουν το τι είχε γίνει και τι θα γίνει μετά από αυτό. Μπορεί να ακούγεται αστείο, αλλά αυτή είναι η αλήθεια, τραγουδούσα από μέσα μου το αγαπημένο τραγουδάκι της κόρης μου, το “πλάθω κουλουράκια” για να μπορώ να ησυχάζω.
Γιατί σκεφτόμουν το χαμόγελό της. Ευτυχώς που ήμασταν οι δυο μας, γιατί όταν έχεις τον άνθρωπό σου δίπλα σε μια τόσο δύσκολη στιγμή, τον έχεις απόλυτη ανάγκη.
Δεν μπορώ να το αφήσω πίσω μου όλο αυτό, όχι μόνο για μένα, αλλά και για τους επόμενους. Δεν φοβάμαι κανέναν, γιατί έχω όλο το δίκιο με το μέρος μου. Νομίζω ότι μου αξίζει μετά από όσα έχω κάνει να πηγαίνω σε διοργανώσεις και να χαίρομαι την επιτυχία μου και όχι να φοβάμαι.
Τι άλλο πρέπει να γίνει; Να φάω και ξύλο; Εγώ δεν αξίζω; Δεν μπορώ άλλο να βασανίζομαι, δεν το αξίζω. Ζητάω απλά να επιλυθεί ο εφιάλτης που περνάω. Ό,τι κι αν μου κάνουν. Εγώ δεν μασάω και δεν θα σταματήσω».
