Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο Google NewsΤο «The Offer» βασίζεται στις αναμνήσεις του Αλμπερτ Σ. Ρούντι, του παραγωγού του «Νονού» και αφηγείται την ιστορία από τη στιγμή που ο μέχρι πρότινος προγραμματιστής υπολογιστών Ρούντι ανέλαβε χρέη παραγωγού για λογαριασμό της Paramount και του Ρόμπερτ Εβανς με πρώτη του «επικίνδυνη» απόστολή την κινηματογραφική μεταφορά του «Godfather» του Μάριο Πούζο, μέχρι τη στιγμή που έχοντας κερδίσει το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας αρνήθηκε κι επίσημα την προσφορά να γίνει ο παραγωγός του «πιο αναμενόμενου σίκουελ όλων των εποχών», του «The Godfather Part II».
Το γεγονός ότι η μίνι σειρά που υπογράφει ο Μάικλ Τόλκιν – ανάμεσα σε άλλα, συγγραφέας και σεναριογράφος του «Παίχτη» που έκανε ταινία ο Ρόμπερτ Αλτμαν ισοπεδώνοντας τους μηχανισμούς του Χόλιογυντ, βασίζεται σε αναμνήσεις κι όχι σε προϋπάρχον γραπτό υλικό έχει τη σημασία του, καθώς η προσωπική σύνδεση του Ρούντι με την ταινία που θα άλλαζε τη ζωή του και το Χόλιγουντ όπως το ξέραμε, κάνει όσα διαδραματίζονται να είναι ταυτόχρονα απαλλαγμένα από το άγχος της πιστής αναπαράστασης της πραγματικότητας, αλλά την ίδια στιγμή αλυσοδεμένα στη αναπόφευκτη μελοδραματική υφή της νοσταλγίας.
Ο Μάιλς Τέλερ είναι ο Αλμπερτ Σ. Ρούντι
Σε μια από τις σκηνές – κλειδιά, νωρίς στο «The Offer», ο νεαρός, φιλόδοξος Αλ Ρούντι βρίσκεται σε μια αίθουσα κινηματογράφου με την κοπέλα του. Βλέπουν τον «Πλανήτη των Πιθήκων» του Φράνκλιν Τζ. Σάφνερ. Στο φινάλε, ένα από τα πιο αναπάντεχα στην ιστορία του σινεμά, η έκπληξη των θεατών ενώνεται σε ένα μαζικό επιφώνημα. «Δεν είναι το φινάλε. Είναι η εμπειρία», θα δηλώσει μαγεμένος ο Ρούντι. «300 άνθρωποι βλέπουν το ίδιο πράγματα, αντιδρούν την ίδια ακριβώς στιγμή, αλληλεπιδρούν ο ένας με τον άλλον. Δεν μπορείς να το ζήσεις αυτό στην τηλεόραση. Είσαι μόνος σου στο σαλόνι κοιτώντας ένα γαμημένο κουτί.»
Αυτήν την εμπειρία κυνηγούσε ο Ρούντι, διακινδυνεύοντας πολλά περισσότερα από την ίδια του τη ζωή, στην προσπάθεια του να κάνει πραγματικότητα τον «Νονό». Αυτήν την εμπειρία θέλουν και να μεταφέρουν αλλά κυρίως να «ψυχαναλύσουν» τα δέκα ωριαία περίπου επεισόδια του «The Offer», μιλώντας με κάποιον (συγκινητικό) τρόπο μέσα από μια ιστορία που κλείνει ήδη μισό αιώνα για την κατάσταση στο σινεμά σήμερα. Αν ο «Νονός» ήταν μια νίκη του καλλιτεχνικού οράματος πάνω στο κέρδος, ήταν ταυτόχρονα και η σπάνια περίπτωση ενός blockbuster πριν ακόμη εφευρεθεί ο ίδιος ο όρος. Μια μαγική στιγμή δηλαδή που το σινεμά ήταν όλα όσα έπρεπε να είναι και που όσο περνάνε τα χρόνια μοιάζουν πιο σπάνια και από καλοδιατηρημένη μνήμη.
Ο Μάθιου Γκουντ ως Ρόμπερτ Εβανς και ο Μάιλς Τέλερ ως Αλμπερτ Σ. Ρούντι
Ο Νταν Φόγκλερ ως Φράνσις Φορντ Κόπολα στο κέντρο
Ας ξεχάσουμε λοιπόν τα γεγονότα (όπως στην πλειοψηφία τους δεν συνέβησαν όπως τα βλέπουμε εδώ) κι ας κοιτάξουμε πιο βαθιά σε μια αφήγηση που κινείται κατά βάση πάνω σε δύο άξονες: αυτόν της ιστορίας του Ρούντι που επιβεβαίωσε με τον πιο γλαφυρό τρόπο το αμερικανικό όνειρο και αυτόν μιας βιομηχανίας που στις αρχές του ’70 βρισκόταν στο μεταίχμιο μιας τεράστιας αλλαγής με το «New Hollywood» να επελαύνει ξαναγράφοντας τους κανόνες του παιχνιδιού.
Σε παράλληλη δράση, όσο ο Ρούντι προσπαθεί να κάνει πραγματικότητα μια ταινία που δεν ήταν καθόλου προφανές ότι θα μπορούσε να ολοκληρωθεί αναίμακτα, οι ήδη ξεπερασμένοι από την εποχή τους μηχανισμοί που διατρέχουν το Χόλιγουντ την μετατρέπουν σε ένα σύμβολο αλλαγής. Οσο ο ίδιος βυθίζεται στα σκοτάδια της εμμονής, μετατρέποντας την παραγωγή μιας ταινίας σε προσωπικό στοίχημα ζωής, τόσο γύρω του τα «αφεντικά» του κοιτάζουν στον καθρέφτη και δεν αναγνωρίζουν το ειδωλό τους. Οσο ο Ρούντι ανακαλύπτει το τίμημα της επιτυχίας του, τόσο γίνεται ο ίδιος ο «Νονός», μια ταινία που γυρίζεται και προβάλλεται ερήμην του πάνω στα ψεύτικα σκηνικά της Paramount, εκεί όπου η λέξεις «τέχνη» και «χρήματα» βρίσκονται πάντα στην ίδια πρόταση.
Υπό το βάρος του μύθου που αναπόφευκτα φέρει ο «Νονός» και μόνο στο ακουσμά του, το «The Offer» διαθέτει όλες εκείνες τις στιγμές που θα φέρουν ανατριχίλες στους θαυμαστές της τριλογίας του Φράνσις Φορντ Κόπολα – αλλά και σε όσους γοητεύονται από τις μικρές ιστορίες μέσα από τις οποίες γεννιούνται τα μεγάλα πράγματα σε αυτόν τον κόσμο. Από το success story του Μάριο Πούζο όταν αποφάσισε να γράψει επιτέλους μια ταινία για τη Μαφία όπως την είχε γνωρίσει όταν ήταν μικρός μέχρι τα χαρτομάντηλα στο στόμα του Μάρλον Μπράντο και από το «αληθινό» κεφάλι του αλόγου σε μια από τις σκηνές ανθολογίας του «Νονού» μέχρι το πρωτοφανές πείραμα της εξόδου της ταινίας ταυτόχρονα σχεδόν σε όλη την Αμερική, το «The Offer» είναι ένα κουτί με σοκολατάκια για το making of της ταινίας.
Ο Μάιλς Τέλερ ως Αλμπερτ Σ. Ρούντι, η Τζούνο Τεμπλ ως Μπέτι ΜακΚαρτ, ο Νταν Φόγκλερ ως Φράνσις Φορντ Κόπολα
Ξεχειλωμένο αναίτια και άδικα σε 10 ωριαία επεισόδια, το «The Offer» είναι παράδοξα πιο ενδιαφέρον στην επινοημένη πλευρά της ιστορίας του, αλλά και στην περιφερειακή δράση που εκτυλλίσσεται γύρω από τους θεωρητικά κεντρικούς πρωταγωνιστές του, πετυχαίνοντας έτσι περισσότερο να μεταδώσει την εμπειρία γύρω από μια ολόκληρη εποχή παρά να την καταγράψει ιστορικά – σε μια συζήτηση περί πιστότητας της μυθοπλασίας που έχει ανοίξει εδώ και χρόνια και κορυφώθηκε με την περίπτωση του «Mank» του Ντέιβιντ Φίντσερ το 2020.
Αν και, σύμφωνα, με όσους έζησαν από κοντά τη δημιουργία του «Νονού» δεν συνέβη ποτέ, το πιο δυνατό και «συμβολικό» κομμάτι της μίνι – σειράς είναι η σχέση του Αλ Ρούντι με τον Τζο Κολόμπο και η εισχώρησή του στους κόλπους της Ιταλοαμερικάνικης Μαφίας της Νέας Υόρκης. Σύμφωνα με τη σειρά, η Μαφία είχε πρόβλημα με το πώς απεικονίζει την κοινότητα ο Μάριο Πούζο και ήθελαν να εμποδίσουν τη δημιουργία της ταινίας, με τον Ρούντι να αντιστρέφει τις δυναμικές και να αποκτά «χρήσιμους» συμμάχους στην εξουδετέρωση των εμποδίων που έμπαιναν στο δρόμο της ολοκλήρωσης της παραγωγής της ταινίας.
Ο Τζιοβάνι Ριμπίζι στο ρόλο του αρχηγού της Μαφίας, Τζο Κολόμπο
Σε αυτή την υποπλοκή με τη Μαφία βρίσκεται και ένας από τους σπουδαίους χαρακτήρες του «The Offer, που στο σύνολό του διαθέτει ένα εξαιρετικό και πρωτίστως πειστικό καστ που, αν και έξυπνα δεν αναναλώνεται σε μυθικούς χαρακτήρες όπως ο Μπράντο ή ο Πατσίνο, ωστόσο αναδεικνύεται σεναριακά και σκηνοθετικά μόνο στα σημεία. O λόγος για τον Τζιοβάνι Ριμπίζι που μεταμορφωμένος – ιδανικός «Νονός» – δίνει σε όλη της την έκταση τη διάσταση της εξουσίας αλλά και μιας διάτρητης διαδοχής που βασίζεται μόνο πάνω στον τρόμο. Η σχέση του με τον Αλ Ρούντι παραμένει σε όλη την τη διάρκεια από τις πιο απολαυστικές και συγκινητικές στιγμές όλης της σειράς, σχεδόν σημαντικότερη από όλες τις υπόλοιπες σχέσεις του παραγωγού με τους «δημιουργούς» της ταινίας.
Οσο κι αν φέρει τη στόφα και το όνομα του ανθρώπου που τελικά έφερε εις πέρας τη δημιουργία του «Νονού», ο Αλ Ρούντι είναι σχεδόν ένας βοηθητικός χαρακτήρας, αφού η ιστορία του είναι προβλέψιμη και το τέλος της γνωστό – με τον Μάιλς Τέλερ (που αντικαστέστησε τον Αρμι Χάμερ) να του προσδίδει την απλοϊκότητα ενός παιδιού που είχε ένα (αμερικάνικο) όνειρο αλλά όχι και το βάθος που λείπει από το σενάριο. Σαφώς πιο καλογραμμένοι, αλλά κυρίως σαρωτικοί είναι δύο άλλοι χαρακτήρες και οι ηθοποιοί που τους ερμηνεύουν που με το τέλος της σειράς είναι και αυτοί που μένουν μαζί σου.
Η μία είναι η Τζούνο Τεμπλ στο ρόλο της Μπέτι ΜακΚάρτ, αργότερα επιτυχημένης διευθύντριας κάστινγκ στο Χόλιγουντ, τότε προσωπικής βοηθού του Αλ Ρούντι, η οποία εκφράζει με εύθραυστο δυναμισμό τη γυναικεία πλευρά μιας «ανδρικής» ταινίας αλλά και τις πολλαπλές κατα-πιέσεις ενός πατριαρχικού συστήματος πάνω σε μια γυναίκα. Τόσο εμφανισιακά όσο και σε attitude, η Τεμπλ – στον καλύτερο ρόλο της μέχρι τώρα καριέρα της – θυμίζει την Ροζάνα Αρκέτ της νιότης της, μια γυναίκα ανεξάρτητη, που κρύβει τον πόνο πίσω από τη δράση, πιστή όχι μόνο σε όσους πιστεύει αλλά κυρίως στην πεποίθησή της ότι αυτή τη φορά είναι ζωτικό να τα καταφέρει – ενεργό μέλος μιας παραγωγής που τουλάχιστον κατά τη σειρά δεν θα μπορούσε να είχε συμβεί ποτέ χωρίς αυτήν.
Η Τζούνο Τεμπλ στο ρόλο της Μπέτι ΜακΚαρτ
Ο Μάθιου Γκουντ στο ρόλο του Ρόμπερτ Εβανς
Ο άλλος είναι ο Ρόμπερτ Εβανς του Μάθιου Γκουντ, που αμά τη εμφανίσει του λέει για την εποχή στην οποία διαδραματίζεται το «The Offer» περισσότερα από τις δέκα ώρες που θα ακολουθήσουν. Γοητευτικός, αλαζόνας, ακούραστος υποστηρικτής της καλλιτεχνικής ελευθερίας, πιόνι ενός συστήματος που όμως είχε την ευφυία να το αλλάζει ο ίδιος κατά το συμφέρον του, ο Εβανς υπήρξε μια μοναδική περίπτωση στην ιστορία του σινεμά. Ενας μεγαλοπαραγωγός που δεν έμοιαζε σε κανέναν, υπεύθυνος για την αλλαγή του Χόλιγουντ από μια μηχανή δολαρίων σε ένα εργοστάσιο σπουδαίων ταινιών («Το Μωρό της Ρόζμαρι», «Love Story», «Ο Νονός», «Chinatown»), αποδεικνύοντας πως το box office είναι άρρηκτα δεμένο με την Τέχνη. Στο «The Offer», ο Γκουντ τον υποδύεται σε όλη τη του τη μεγαλοπρέπεια ήδη από τις πρώτες σκηνές (του στησίματος του «Love Story» με τη σύντροφό του Αλι ΜακΓκρο) ενώ μεγαλουργεί τόσο στην πτώση του (την περίοδο που ο Εβανς κλείστηκε στον εαυτό του, παραδομένος στα ναρκωτικά, διακινδυνεύοντας τη θέση του στην Paramount αλλά και την ίδια του τη ζωή) όσο και στην επάνοδό του για να γιορτάσει το θρίαμβο του «Νονού».
Η ιστορία του Εβανς είναι η ιστορία που αφορά περισσότερο από όλες τις υπόλοιπες τη δημιουργία του «Νονού» σε αυτή τη μάλλον υπερβολικά μελοδραματική με στιγμές «κινηματογραφικού μεγαλείου» τηλεοπτικών διαστάσεων σειρά. Κάπου ανάμεσα στους θεατρινισμούς και την αλήθεια του μυθικού παραγωγού βρίσκεται πραγματική «προσφορά που δεν μπορείς να αρνηθείς» του τίτλου και μια μικρή κλεφτή ματιά στον τρόπο με τον οποίο φτιάχνονται οι μύθοι.
Το «The Offer» θα κάνει πρεμιέρα την Κυριακή 1η Μαΐου στις 22:00, στο COSMOTE SERIES HD με τριπλό επεισόδιο. Αμέσως μετά την προβολή του στο κανάλι, κάθε νέο επεισόδιο του «The Offer» θα είναι διαθέσιμο on demand, για θέαση οποιαδήποτε στιγμή και από οποιαδήποτε συσκευή. Επίσης, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών από την έξοδο της πρώτης ταινίας του «Νονού» στους κινηματογράφους, το τριήμερο 19 με 21 Μαΐου στις 22:00 (COSMOTE CINEMA 2HD), η COSMOTE TV θα προβάλει, τις ταινίες «Ο Νονός», «Ο Νονός 2», καθώς και για πρώτη φορά στην ελληνική τηλεόραση, τη νέα εκδοχή του «Νονού 3», «The Godfather Coda: The Death of Michael Corleone» με διαφορετική αρχή και διαφορετικό φινάλε από αυτό της ταινίας του 1990.
