Ένοπλες Δυνάμεις: H νέα φιλοσοφία με έμφάση στην απόλυτη δυνατότητα αποτροπής σε θάλασσα και αέρα

Με στόχο τη διασφάλιση της αποτροπής στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου η οποία θα συνδυαστεί με δημιουργία ενός νέου αντιαεροπορικού “θόλου” ο ΥΕΘΑ Νίκος Δένδιας ουσιαστικά έδωσε το στίγμα των επερχόμενων εξελίξεων σε μια σειρά κρισιμων για τη χώρα εξοπλιστικών προγραμμάτων. Ειδικότερα σύμφωνα με όσα ανέφερε σε πρόσφατη συνεντευξή του στην εφημεριδα «Καθημερινή της Κυριακής» και τον δημοσιογράφο Βασίλη Νέδο, κατέστησε σαφές οτι η πρόκληση της αποτροπής στο Αιγαίο δεν αντιμετωπίζεται μόνο με πολεμικά πλοία ή μαχητικά αεροσκάφη αλλά επιβάλλεται η ενίσχυση των πυραυλικών συστημάτων που θα είναι εγκατεστημένα στα πολλά νησιά της ελληνικής επικράτειας. Με τον τρόπο αυτόν οι ΕΔ θα καταστούν ικανές σύμφωνα με τον ΥΕΘΑ να πετύχουν απόλυτη δυνατότητα αποτροπής τόσο στη θάλασσα όσο και στον αέρα.

Ο νέος “θόλος” και η απαίτηση ενίσχυσης του ΠΝ

Ιδιαίτερη μνεία έκανε σε οτι αφορά την κατάσταση που αντιμετωπίζει σήμερα το Πολεμικο Ναυτικό καθώς ο Στόλος εξαιτίας της οικονομικής κρίσης είχε παραμεληθεί σε μεγάλο βαθμό. Ο κ Δένδιας παραδέχτηκε οτι απαιτούνται ενέργειες για να μπορεί να ανταποκριθεί στις μελλοντικές προκλήσεις ασφαλείας, λαμβάνοντας βεβαίως υπόψη ότι οι δαπάνες δεν μπορούν να μετατραπούν σε ένα «μαύρο πηγάδι». Επιγραμματικά αναφέρθηκε ο εκσυγχρονισμός όσων φρεγατών θα παραμείνουν στον Στόλο, ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων πυραυλακάτων κλάσης “Ρουσσεν” και των υποβρυχίων τύπου 214ΗΝ. Παράλληλα είπε οτι: “θα πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση για τα νέα υποβρύχια που απαιτούνται, έστω και σε χρονικό ορίζοντα 12-14 ετών». Η παραπάνω φράση ερμηνεύεται ως ενδεικτική του μεγέθους του προβλήματος καθώς το ΠΝ πρέπει το συντομότερο δυνατόν να αποκτήσει 4 νέα υποβρύχια νέας γενιάς αντικαθστώντας ισάριθμα τα οποία σήμερ η ηλικία αγγίει τα 50 έτη και πρέπει προφανώς να αποσυρθούν από υπηρεσία. Ο χρονικός ορίζοντας που αναφέρθηκε είναι επίσης ενδεικτικός του χρόνου που απαιτείται συνολικά για τη σύναψη συμβάσεων και τη διαδικασία ναυπήγησης νέων υποβρυχίων. Αυτή είναι μια παράμετρος που δεν θα πρέπει να παραβλέπεται δεδομένου του κενού που θα αναπόφευκτα θα δημιουργηθεί από την απόσυρση των παλαιότερων υποβρυχίων του Στόλου μας μέχρι την έλευση των νέων που “χάνεται” κάπου στα μέσα της επόμενης δεκαετίας την ώρα που η Τουρκία εκτελεί αλματώδη βήματα με την απόκτηση νέων υποβρυχίων.

“Η ΕΕ οφείλει να αναθεωρήσει απέναντι στην Ελλάδα”

Οι διαπιστώσεις του Υπουργού Εθνικής Άμυνας αναφορικά με τη στάση που τηρούν ΕΕ και ΗΠΑ στα ζητήματα δημοσιονομικής πειθαρχίας και εξοπλισμών αντιστοίχως ήταν εξόχως ενδιαφέρουσες, αναδεικνύοντας τις στρευλώσεις που υφίστανται την τρέχουσα περίοδο τις αντιλήψεις που υπάρχουν στα κέντρα λήψης αποφάσεων σε Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον. Πολύ σωστά ο κ. Δένδιας επεσήμανε οτι η ΕΕ οφείλει να αναθεωρήσει τη στάση της απέναντι στην Ελλάδα σε ότι αφορά τις δαπάνες για την Άμυνα. “Δεν μπορεί να μπαίνει η ‘Άμυνα στην ίδια «τσάντα» με όλα τα υπόλοιπα θέματα. Αυτό που έχει αποφασίσει η Ε.Ε., πρώτα να μπεις σε εποπτεία και μετά να εκπίπτουν οι δαπάνες της ‘Αμυνας, είναι κωμικό. Οδηγεί μια χώρα σε οικονομική καταστροφή. Εάν μπεις σε εποπτεία εκτινάσσονται τα επιτόκια με τα οποία δανείζεσαι, καταστρέφεσαι και εν συνεχεία η Ε.Ε. σου δικαιολογεί τις δαπάνες. Όταν η ίδια η Ε.Ε. ζητά να δημιουργηθεί αμυντικός βραχίονας, δεν μπορεί να «ποινικοποιεί» τις έκτακτες δαπάνες που η ίδια λέει ότι χρειάζονται».

“Άνθρακας” οιδεσμεύσεις της επιστολής Μπλίνκεν

Αντίστοιχα σε οτι αφορά τις ΗΠΑ η συνεχιζόμενη έλλειψη συνέπειας σε όσα προβλέπουν οι παραχωρήσεις αμυντικού υλικού που συμφωνήθηκαν στο διαβόητο “πακέτο Μπλίνκεν” δημιουργούν μια δυσάρεστη “ασυνέχεια” στην στενη συμμαχική σχέση που έχουν αναπτύξει οι δύο χώρες με στόχο την επίτευξη σταθερότητας στην περιοχή. Ιδιαίτερα όταν συζητάμε για μεταχειρισμένα συστήματα τα οποία η Ουάσιγκτον δατηρεί άμεσα διαθέσιμα. Φτάνουμε όμως στο σημείο να διαπιστώνουμε οτι είτε αυτά απλώς καθυστερούν χωρίς καμία δικαιολογία να καταστούν διαθέσιμα για μεταβίβαση στην Ελλάδα είτε αφορούν συστήματα σε απόθεση που απαιτούν σημαντικά ποσά για την εκ νέου ενεργοποίηση τους. Κάτι που φυσικά είναι μη συμφέρον για την πλευρά μας.. Ο ίδιος ο κ Δένδιας ήταν απολύτως σαφής αναφέροντας τα αυτονόητα:

«Η αμερικανική πλευρά πρέπει να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της δια της επιστολής Μπλίνκεν προς τον πρωθυπουργό. Ειδικότερα δεν τις έχει εκπληρώσει ως προς τις LCS και δεν υπάρχει σαφής απάντηση για τα 4 C-130. Τα δε τεθωρακισμένα οχήματα Bradley που παρασχέθηκαν απαιτούσαν επισκευές τις τάξης των 8 εκατομμυρίων το ένα. Σε εκκρεμότητα παραμένει επίσης το ζήτημα των ιπτάμενων τάνκερ».

Ο ΥΕΘΑ πάντως κατέστησε σαφές ότι η Ελλάδα είναι αξιόπιστος σύμμαχος των ΗΠΑ σημειώνοντας με έμφαση ότι οι ΗΠΑ έχουν την επιλογή να συντελέσουν στην επίτευξη του στόχου μιας αναπτυγμένης τεχνολογικά Ελλάδας, που θα βρίσκεται ένα βήμα μπροστά έναντι οιασδήποτε απειλής.

«Και αυτό δεν είναι μόνο προς το συμφέρον της Ελλάδας. Είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ, ώστε να μπορούμε να ασκήσουμε τον ρόλο του αξιόπιστου, σταθερού και σοβαρού συμμάχου στην ευρύτερη περιοχή» συμπλήρωσε.

“Λυπάμαι, αλλά θα τους στενοχωρήσω”

Ο κ Δένδιας δεν απέφυγε να σχολιάσει ευθέως και τα όσα του καταλογίζονται από Τούρκους αξιωματούχους σχετικά με τη στάση του στο παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο, σημειώνοντας οτι είναι από τους πολιτικούς που πιστεύουν πως η Ελλάδα και η Τουρκία μπορούν να βρουν λύση στη διαφορά τους, με ρεαλισμό αλλά και με συγκεκριμένη βάση, το Διεθνές Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.

“Έχω δώσει δείγματα γραφής, ως ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας ο οποίος διαπραγματεύτηκε και υπέγραψε τις δύο μοναδικές στην ιστορία του ελληνικού κράτους συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ, με την Ιταλία και την Αίγυπτο. Είχαμε καταλήξει σε γενικές γραμμές και με την Αλβανία. Αν δεν είχε υπάρξει η υπόθεση Μπελέρη, ήμασταν στο «παρά ένα», είτε να πάμε στη Χάγη, είτε να κλείσουμε το θέμα διμερώς. Δεν μπορεί να μου καταλογίσει κανείς ευθύνη για τους παραλογισμούς του τουρκολυβικού μνημονίου και της «Γαλάζιας Πατρίδας» και την καταφανή παρανομία του casus belli. Πάντως, αν η Τουρκία επιδιώκει με τις κατά καιρούς προσωπικές επιθέσεις να μου επιβάλλει σιγή επί θεμάτων Διεθνούς Δικαίου, λυπάμαι, αλλά θα τους στενοχωρήσω», κατέληξε ο κ Δένδιας.

Οι προτεραιότητες για Εξωτερική και Αμυντική πολιτική

Στην ομιλία του με θέμα «Προτεραιότητες της Εξωτερικής και Αμυντικής πολιτικής της Ελλάδας» στο πλαίσιο των εργασιών της Υποεπιτροπής για τις Διατλαντικές Σχέσεις και της Υποεπιτροπής για την Ανθεκτικότητα και την Πολιτική Ασφάλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης ΝΑΤΟ, που πραγματοποιήθηκε στη Βουλή των Ελλήνων, ο ΥΦΕΘΑ Γιάννης Κεφαλογιάννης αναφέρθηκε εκτενώς στις προκλήσεις που δοκιμάζουν τη ζώνη ασφάλειας της Ελλάδας (και ταυτόχρονα των νοτίων συνόρων της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ). Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται οι σύγχρονες μορφές πειρατείας, η ενεργειακή ανασφάλεια, η τρομοκρατία, οι υβριδικές απειλές, η παράτυπη μετανάστευση και η εργαλειοποίησή της, αλλά και τα αναθεωρητικά καθεστώτα με επεκτατικές ατζέντες και προπαγανδιστικές μεθόδους.

Κατά συνέπεια όπως ανέφερε ο κ Κεφαλογιάννης η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας, καθορίζει σε ένα μεγάλο βαθμό τις προτεραιότητες της Εθνικής Στρατηγικής Ασφαλείας και τις προτεραιότητες της αμυντικής πολιτικής, καθώς αλληλοεπιδρά με το παγκοσμιοποιημένο πλέγμα των απειλών ασφαλείας. Μεταξύ αλλών ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η αναφορά σχετικά με την αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων που μετασχηματίζονται σε ένα σύγχρονο και ευέλικτο σχήμα με την επιδίωξη να υπάρχει επαρκής στελέχωση και εξοπλισμός, ενώ ταυτόχρονα δημιουργείται ένα νέο οικοσύστημα άμυνας και καινοτομίας, με το οποίο, σε στενή συνεργασία με πανεπιστήμια, δεξαμενές σκέψης και ιδιωτικές εταιρίες θα σχεδιάζει και θα παράγει νέα συστήματα, προσαρμοσμένα στις ανάγκες των ελληνικών και συμμαχικών Ενόπλων Δυνάμεων.