Δύο παρεμβάσεις για λύση στα «κόκκινα» δάνεια

Την ανάγκη διαχείρισης του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων υπογραμμίζει η ΤτΕ, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων πως το μέγεθος του προβλήματος δεν έχει επιτρέψει ακόμη στις τράπεζες να προχωρήσουν σε ικανή χρηματοδότηση της οικονομίας. Μάλιστα σε ειδική ανάλυση που περιέχεται στην έκθεση, προκύπτει ότι μερίδιο ευθύνης στη διαρκή επιδείνωση των δανειακών χαρτοφυλακίων των τραπεζών τα τελευταία χρόνια έχουν και οι στρατηγικοί κακοπληρωτές. Όπως διαπιστώνεται στην έκθεση σε ειδική μελέτη, μία στις έξι επιχειρήσεις ανήκουν σε αυτή την κατηγορία στην περίοδο 2010 ? 2015. Παράλληλα η ΤτΕ ζητά δύο κεντρικές παρεμβάσεις για την επίλυση του προβλήματος των κόκκινων δανείων εν γένει, με εισαγωγή πλαισίου για την εξωδικαστική διευθέτηση οφειλών, και σειρά νομοθετικών τροποποιήσεων.
Πιο συγκεκριμένα, με βάση τα ευρήματα της έρευνας που περιέχεται στην έκθεση της ΤτΕ, ο λόγος των δανείων προς καθυστέρηση προς το σύνολο των δανείων προς τον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα είναι ο δεύτερος υψηλότερος στην Ευρώπη. Ενδεικτικά για τα επιχειρηματικά δάνεια, ο λόγος των δανείων σε καθυστέρηση προς το σύνολο των δανείων εκτοξεύθηκε από τα επίπεδα κάτω του 10% μέχρι και το 2010 ας 31,1% στο τέλος του 2015 ενώ στο τέλος του πρώτου εξαμήνου το αντίστοιχο ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων επιχειρηματικών ανοιγμάτων την ίδια περίοδο διαμορφώθηκε σε 44,7%. Προσδιοριστικός παράγοντας για αυτή την εξέλιξη είναι σαφώς η ύφεση.
Ωστόσο υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, επισημαίνει η ΤτΕ, αναφερόμενη στη συνειδητή επιλογή ενός δανειολήπτη να μην εξοφλήσει κάποιες από τις υποχρεώσεις του ενώ μπορεί και να τις κατευθύνει σε άλλες δραστηριότητες.
Δύο παρεμβάσεις για λύση στα «κόκκινα» δάνεια
Σύμφωνα με τη μελέτη, συγκριτικά μεγαλύτερο ποσοστό στρατηγικών κακοπληρωτών εμφανίζεται σε κλάδους που σχετίζονται με την αγορά ακινήτων, αλλά και σε εκείνους της βιομηχανίας, των πληροφοριών και επικοινωνιών, καθώς και των διοικητικών και υποστηρικτικών υπηρεσιών. Οι μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις έχουν 30% μεγαλύτερη πιθανότητα από τις μικρού ή μεγάλου μεγέθους επιχειρήσεις να γίνουν στρατηγικοί κακοπληρωτές, ενώ μεταξύ επιχειρήσεων που αθετούν τις δανειακές τους υποχρεώσεις εκείνες που εμφανίζουν υψηλή κερδοφορία εμφανίζουν κατά 62% αυξημένη πιθανότητα στρατηγικής αθέτησης των δανειακών τους υποχρεώσεων. Η διερεύνηση της σχετικής συμπεριφοράς των ελληνικών επιχειρήσεων προσεγγίστηκε με τη μελέτη δείγματος περίπου 13.000 επιχειρήσεων με υπόλοιπα δανείων ύψους άνω του 1 εκατ. ευρώ για την περίοδο 2010 – 2015.
Όσον αφορά στις παρεμβάσεις που απαιτούνται η ΤτΕ αναφέρει τα εξής:
1 Εισαγωγή πλαισίου για την εξωδικαστική διευθέτηση οφειλών ώστε να διασφαλίζεται ταχεία, αποτελεσματική και διαφανής αντιμετώπιση για τα χρέη προς τον ιδιωτικό αλλά και το δημόσιο τομέα.
2 Τροποποίηση στη νομοθεσία για ζητήματα που σχετίζονται:
– Με τη φορολογική μεταχείριση των προβλέψεων για τον πιστωτικό κίνδυνο και των διαγραφών δανείων
– Με τα δικαιώματα των πιστωτών έναντι των μη συνεργαζόμενων μετόχων κατά την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων
– Με τη νομική προστασία των στελεχών των τραπεζών και δημοσίων φορέων κατά την εξυγίανση επιχειρήσεων
– Με τη διαμόρφωση ασφαλούς και αποτελεσματικού πλαισίου αντιμετώπισης κοινών οφειλετών σε περισσότερες από μία τράπεζες.

Πηγή : imerisia.gr