Πλέον δεν είναι ο… πιτσιρικάς που όλοι θυμόμαστε. Μεγάλωσε, ωρίμασε μουσικά και επέλεξε διαφορετικά μονοπάτια. Αυτό είναι το ένα κομμάτι εκτός από την οικογένειά του. Η μουσική του, τα τραγούδια του και το πάθος του.
Ένα άλλο είναι το ποδόσφαιρο και με αφορμή το ντέρμπι Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός. Ο πατέρας του Αντώνης του είχε κολλήσει από μικρό την… τρέλα με την μπάλα και τον Ολυμπιακό, ωστόσο ο Γιάννης Βαρδής όπως τονίζει στο Gazzetta.gr επέλεξε να σταματήσει να πηγαίνει στο γήπεδο και να βλέπει τους Πειραιώτες μετά το ντέρμπι του 2011 με τον Παναθηναϊκό και το ακυρωθέν γκολ του Κατσουράνη. Ήταν μία απόφαση και υπόδειξη που δεν του άρεσε, με αποτέλεσμα να φύγει από την εξέδρα πριν τελειώσει ο αγώνας και να βλέπει πλέον μόνο τα ματς της Ευρώπης αλλά και το μπάσκετ. Ας δούμε όμως όλα όσα έχει να πει ο γνωστός καλλιτέχνης και μουσικοσυνθέτης τόσο για τον ίδιο όσο και για τον πατέρα του.
– Γιάννη λέω να πάμε λίγο… ανάποδα και να ξεκινήσουμε με τα ποδοσφαιρικά. Αν θυμάμαι σωστά ο μπαμπάς σου ήταν Ολυμπιακός.
Ναι ισχύει. Προσωπικά δεν ασχολούμαι πλέον υπό την έννοια να πηγαίνω στο γήπεδο. Παλιά ασχολιούμουν και εγώ πολύ.
– Υπήρξε κάποιος συγκεκριμένος λόγος που σε έκανα να σταματήσεις να ασχολείσαι; Πηγαίνατε και μαζί με τον πατέρα σου στο γήπεδο;
Ναι πηγαίναμε και μαζί στο γήπεδο στον Ολυμπιακό. Τελευταίο χρονικά παιχνίδι που είχαμε δει ήταν το Ολυμπιακός – ΑΕΚ, το 6-0. Το θυμάμαι πολύ έντονα αυτό. Το είχαμε ευχαριστηθεί πολύ και οι δύο.
Προσωπικά να σου πω την αλήθεια με ενοχλήσει το Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός την χρονιά που είχε ακυρωθεί τέρμα του Κατσουράνη. Πούλησα το διαρκείας μου και σταμάτησα να ασχολούμαι με το να πηγαίνω στο γήπεδο. Ένιωσα πως δεν υπήρχε λόγος να ασχολούμαι μετά από αυτό που είδα στην εξέδρα. Μετά την συγκεκριμένη υπόδειξη έφυγα από το γήπεδο. Προσωπικά ήθελα κάτι πιο ισορροπημένο και πιο δίκαιο και ένιωσα ότι έπρεπε να σταματήσω να πηγαίνω γήπεδο.
– Τώρα δηλαδή δεν ασχολείσαι καθόλου;
Βλέπω τα ματς τα ευρωπαϊκά. Μόνο τα ευρωπαϊκά παιχνίδια του Ολυμπιακού. Ασχολούμαι πιο πολύ με το μπάσκετ του Ολυμπιακού. Μου φαίνεται πιο αξιοκρατικό.
– Για το ντέρμπι της Κυριακής έχεις κάποια εκτίμηση ή αίσθηση;
Πιστεύω ότι θα είναι αξιοκρατικό επειδή έχει μπει – κατά την γνώμη μου – ένας πολύ καλός διαιτητής. Θεωρώ ότι είναι καλός. Από το ’14 και μετά θεωρώ ότι είναι ο καλύτερος Έλληνας ρέφερι. Θα αποφύγω να το δω το παιχνίδι. Σίγουρα ένα προβάδισμα το έχει ο Ολυμπιακός και τώρα που δεν θα παίξει ο Μπεργκ, έχει ένα ακόμα αβαντάζ. Γενικά έχει να αβαντάζ. Επίσης επειδή το είχε πει ο πρόεδρος θα ήθελα περισσότερους Έλληνες στην ομάδα. Θα ήθελα να δω περισσότερα ελληνόπουλα. Είδα με την Αστανά πως είχε τρία πιτσιρίκια και μου άρεσε πολύ. Φυσικά ο Φορτούνης είναι άλλη κατηγορία. Είναι και μεγάλο ταλέντο και μεγάλο κεφάλαιο.
– Τι θυμάσαι από τα όσα σου μετέφερε ο μπαμπάς σου για τον Ολυμπιακό;
Από εκεί ξεκίνησα να ασχολούμαι, λόγω του μπαμπά. Μου άρεσε πολύ σαν ομάδα ο Ολυμπιακός. Μικρός τρελαινόμουνα για την ομάδα! Έχει ζήσει και άλλες εποχές ο πατέρας μου. Άλλες εποχές που δεν τις πρόλαβα. Ο Δεληκάρης ήταν ο αγαπημένος του. Τρελαινόταν για τον Δεληκάρη. Και ο Κελεσίδης το ίδιο. Υπάρχουν και παίκτες παλιοί, που έχω προλάβει και εγώ, όπως τον Σαργκάνη. Το πρώτο ματς που είχα δει ήταν στο Ολυμπιακό στάδιο, το Ολυμπιακός – Άρης 1-2. Δεν είχα φέρει γούρι τότε. Έχω προλάβει και μπαράζ. Έχω προλάβει πολλά πράγματα και τα θυμάμαι.
– Σε τι φάση σε βρίσκουμε τώρα μουσικά;
Είμαι σε μία φάση που οργανώνω το σχήμα με τον Γιώργο Λιανό για τον χειμώνα. Παίζουμε σε όλη την Ελλάδα. Παίζουμε και στην Κύπρο, που πήγαμε και τώρα. Γυρνάμε με μία βαλίτσα παντού. Δισκογραφικά κάτι θα ετοιμάσω αλλά τον άλλο μήνα.
– Ο νέος σου δίσκος σε τι τέμπο θα είναι;
Επειδή είχαμε κάνει με τον Ρέμο μία μπαλάντα θέλουμε κάτι που γρήγορο και σε πιο ροκ κατάσταση. Κοιτάμε μήπως πάμε προς τα εκεί.
– Ο Αντώνης Βαρδής ήταν ο μόνος σου δάσκαλος στην μουσική σου πορεία;
Σαν δάσκαλος ήταν ο μόνος. Και εγώ βέβαια είχα ακούσματα πολλά. Και εγώ τον επηρέαζα. Με πράγματα μουσικά. Τα δικά μου ακούσματα ήταν πιο νεανικά. Ήταν πάντα μπροστάρης. Και για μένα που άκουγα πολύ σύγχρονα πράγματα. Ήταν ο μόνος. Το Α και το Ω για μένα όπως και να έχει.
– Τι κρατάς περισσότερο από εκείνον;
Νομίζω η συνύπαρξή μας στο σπίτι σαν οικογένεια. Οι συμβουλές του, η αγάπη του όσον αφορά στην οικογένειά του, την δουλειά, το αίσθημα δικαιοσύνης, την ταπεινότητα και το χιούμορ του. Τα κρατάω όλα σαν οδηγό.
– Τι σε ενοχλεί πιο πολύ στον χώρο της μουσικής και ως προς εσένα και σε σχέση με τον πατέρα σου;
Με ενοχλεί που κάποιοι άνθρωποι δεν σέβονται την δουλειά και την πορεία ενός καλλιτέχνη. Πιστεύω πως ναι κάποιοι δεν σεβάστηκαν τον πατέρα μου και την μνήμη του. Ήταν φτασμένος. Υπήρχαν δουλειές που δεν λειτουργούσαν αξιοκρατικά. Η μη αξιοκρατία με ενοχλεί. Πολλές φορές και εγώ έχω ρίξει νερό στο κρασί μου. Έχω κάνει υποχωρήσεις. Είναι καιρός να μην δέχομαι πράγματα και να κυνηγάω ότι αξίζω.
– Έχεις φτάσει στο επιθυμητό μουσικό επίπεδο ή υπάρχουν πράγματα που έχεις να κάνεις ακόμα;
Όχι πιστεύω πως δεν έχω πετύχει αυτά που θέλω. Για καλή μου τύχη δεν έχω… καεί. Δεν έχω πάρει ακόμα που πρέπει να πάρω. Θα συνεχίσω να προσπαθώ και για μένα και για τον κόσμο που με ακούει και να δείξω ότι αξίζω κάτι παραπάνω.
– Ποιά είναι η τοπ στιγμή σου στα μουσικά δρώμενα και ποιά η χειρότερη;
Καλύτερη έχω να πω κάποιες συνεργασίες που έχω κάνει. Με τον πατέρα μου, με τον Νταλάρα, με τους αδερφούς Κατσιμίχα και με τον Ρέμο. Ωραίες στιγμές, εικόνες και αναμνήσεις. Χειρότερες δεν έχω αλλά κάποιες συνεργασίες με βοήθησαν ώστε να αποτραβηχτώ από τους χώρους της νύχτας και αυτό που λέμε μπουζούκια. Να κάνω κάτι με τα δικά μου δεδομένα. Να τραγουδάω ότι θέλω και στον χρόνο που θέλω. Γιατί τα μπουζούκια τα έχουν αυτά τα… απαγορευτικά. Να δω την δυναμική μου. Είναι κάτι που το κάνω 8 – 9 χρόνια τώρα. Να προσπαθώ να λειτουργώ με τα δικά μου δεδομένα.
– Θεωρείς πως κάποιες φορές έχουν επιχειρήσει να κερδίσουν σε βάρος σου ή σε βάρος του πατέρα σου;
Θέλω να το πιστεύω ότι δεν το έχουν κάνει. Τα βλέπω λίγο ρομαντικά τα πράγματα εγώ. Ή τουλάχιστον δεν το έχω πάρει χαμπάρι. Δεν έχει βγει εις βάρος μου κάτι πιστεύω.
– Κλείνοντας πως είναι να κουβαλάς το όνομα και την πολύ μεγάλη μουσική κληρονομιά ενός Αντώνη Βαρδή;
Είναι αβαντάζ και ντεσαβαντάζ. Τεράστια κληρονομιά και τεράστιο όνομα. Πρέπει να αποδεικνύεις πως αξίζεις να είσαι μέσα στον χώρο και ότι αξίζεις να κουβαλάς το όνομα του μεγάλου Αντώνη. Και να το κάνεις συνέχεια.
Πηγή : Gazzetta.gr